Mijn eerste gebreide kledingstuk is eindelijk een feit: een dégradé sweater. Je wil niet geloven hoe blij ik ermee ben. Of ik nu de naaimachine aan de kant zwier en voortaan mij concentreer op breien? Ik dacht het niet. Zo vanzelfsprekend vond ik het toch helemaal niet.
Pinterest. Ik heb er niet zoveel mee. Ik heb het wel, en ik pin af en toe als ik iets leuk op een blog tegenkom, maar van enige regelmaat is geen enkel spoor. Op pinterest zelf verdwaal ik eerder.
‘Het is gebeurd!’, zou Eric Van Looy zeggen. Het eerste echte meisjesnaaisel op Nononsonsmoms werd geblogd. Waar ik bij deel 1 nog op veilig speelde, ging ik nu voor echt meisjesgerief.
Wanneer je jongens in een feestoutfit moet hijsen kom je nogal snel bij een hemdje uit. Aangezien ik twee zonen heb, werden het dus twee feesthemdjes voor bij de boom. En bij de gedachte aan een feesthemdje komt spontaan het Theo patroon tevoorschijn.
Een nieuwe laptop, daar hoort een nieuwe hoes bij. Ik surfte wat op het www op zoek naar een goed tutorial of als-het-even-kon een kant en klaar patroon. Misschien lag het aan mijn kritische ik, maar ik vond nergens wat ik zocht.