Wie me kent of deze blog leest, weet dat ik kan genieten van lekker eten, liefst in goed gezelschap. En laat dat goed gezelschap nu het liefst mijn kinderen zijn.
Wanneer ik dan op de E40 richting kust van op de achterbank hoor roepen: “Gaan we aan zee krabbenpoten en garnalen eten?!”, kan ik niet anders dan glunderen.