Alles lijkt banaal nu, dus zeker bloggen over één of ander naaisel na de vreselijke gebeurtenissen van afgelopen dinsdag. Even heb ik getwijfeld of ik wel zou bloggen. Toch heb ik besloten om er gewoon mee door te gaan. Net zoals er vandaag van mij verwacht wordt dat ik de kinderen in mijn Brusselse klas opvang. Het leven gaat gewoon door, we worden verplicht om een knop om te draaien en verder te gaan. Misschien is het wel beter zo voor iedereen: routine zorgt voor houvast. Met een klein hartje begin ik aan deze dag. We zien wel wat hij brengt.
Compagnie M – blogtour dag 2: Scuba Susanne
Toen Marte van Companie M. me vroeg of ik haar nieuwe patroon wilde testen, twijfelde ik geen moment. Susanne, zo heet de oma/meter van Eveline en mij, als dat niet mooi is. ♥♥♥
Cardigans of ‘golfkes‘, zoals wij dat hier noemen, daar heb je er nooit genoeg van in je kast hangen. Ik onderdrukte de neiging om stof te shoppen en trok de eigen stoffenvoorraad eens open. Ik vond er een scuba met een grijze en zwarte kant. Ideaal, een lekker neutrale kleur zodat hij op heel veel outfits past.
KCW: dinosaurus origami broek – Pin it Make it #2
De Kids Clothes Week ging maandag weer van start. Toen enkele weken terug het thema ‘Toys‘ bekend werd gemaakt, trok ik mijn stoffenkast open op zoek naar iets wat er bij past. Het enige stofje dat verwees naar hun speelgoed was een overschotje dinokatoen van dit en dit project. Het is een stofje van Anne Kurris.
Laplandsweater: Alaskan husky vs. Siberian husky
Bambiblauw bracht zopas haar derde ‘Happy Nature’ collectie uit. De vorige twee collecties heb ik laten passeren, al moet ik toegeven dat ik bij de tweede collectie toch bijna gezwicht was omdat er toen tricotpanelen bij waren.
Bij deze collectie is er naast katoen en tricot ook nog eens sweater. De aanblik van die lieve puppy op haar blog, deed me smelten. Een husky… en wij gingen twee weken later toch wel niet met een hondenslee, getrokken door husky’s, op tocht.
En we skiën, skiën, skiën naar beneden…
…en we glijden, glijden, glijden door de sneeuw… Zo gaat het nog wel even verder. Het animatieteam van Intersoc is duidelijk de mosterd gaan halen bij K3. Een hele dag, op zijn minst, zit je er mee in je hoofd.
Een vers metekindje werd in de watten gelegd #1
Meter worden… het doet wat met een mens. Ik had er nog geen ervaring mee, maar voor alles is er een eerste keer. Het waren best spannende dagen, zeker toen de uitgerekende datum rustig passeerde. Tot ik eindelijk het verlossende telefoontje kreeg van de papa.
Mix ’n match: Lora – Harriet jurk
Nochtans ben ik geen weegschaal van sterrenbeeld, maar soms heb ik er toch ook last van: niet kunnen kiezen. Als we niet kunnen kiezen zit er maar één ding op: geen oddewoddewot pispot, maar van allebei iets nemen en er een eigen versie van maken.
Two Theo’s for the (Christmas)tree
Wanneer je jongens in een feestoutfit moet hijsen kom je nogal snel bij een hemdje uit. Aangezien ik twee zonen heb, werden het dus twee feesthemdjes voor bij de boom. En bij de gedachte aan een feesthemdje komt spontaan het Theo patroon tevoorschijn.
Over een warme, zachte vriendschap en Chloë jas
Er zijn zo van die mensen die je op het hoogste schavotje zou willen zetten. Mensen die je een gelukkig gevoel geven. Mensen die oprecht zijn. Waar je niet moet denken wat de onderliggende boodschap zou kunnen zijn tijdens een gesprek. Of je je niet moet afvragen of dat ene zinnetje nu een steek onder water was of niet. Mensen die samen met je kunnen juichen als het geluk aan je kant staat en samen met je huilen als het wat moeilijker gaat. Die je een sjot onder je kont kunnen geven door op een constructieve manier feedback te geven, zonder dat je het gevoel hebt dat ze stiekem van je fouten genieten. Zou dat een typisch vrouwending zijn? Bij mannen lijkt dat minder het geval te zijn.
3 Louisa’s op een rij, eentje is die van mij.
Het Louisa jurkje voor meisjes van Compagnie M. is een schot in de roos. Hoog tijd voor Marte om een damesversie hiervan te maken. Een nieuw patroon moet uiteraard getest worden…