Het feestje is ondertussen al eventjes achter de rug. Tijd om de foto’s van het feestje te bekijken en even stil te staan bij de dag die me overkomen is. De tranen, die ik probeerde weg te slikken, toen Bomma het verjaardagskaartje afgaf met de ontbrekende naam. Het ene bord en het ene glas dat achter moest blijven in de kast terwijl het zo graag op tafel had gestaan…