Wie me kent of deze blog leest, weet dat ik kan genieten van lekker eten, liefst in goed gezelschap. En laat dat goed gezelschap nu het liefst mijn kinderen zijn.
Wanneer ik dan op de E40 richting kust van op de achterbank hoor roepen: “Gaan we aan zee krabbenpoten en garnalen eten?!”, kan ik niet anders dan glunderen.
Ik kook graag, ik eet graag. Maar dit weekend is gebleken dat mijn geduld boven mijn kookpotten zijn grenzen heeft.
Het is even geleden, maar vandaag komt de foodie in mij weer naar boven.
Zaterdagavond genoten Echtgenoot en ik van een romantisch diner in EssenCiel in de Muntstraat te Leuven. Een modern, maar gezellig restaurantje op de plaats waar vroeger de Oesterbar was.
Ik waan me opnieuw even culinair recensent en laat je weten wat ik er van vond.
Bij tapas denk je onmiddellijk aan Spanje, een zuiderse zonnetje en lekkere, basic gerechtjes die goed doen aan de portemonnee.
Bij Zappaz mag je precies het omgekeerde denken, op alle vlak.
Een blogpost vanuit de keuken dit keer…niet tussen de soep en de patatten, wel tussen de venkel en de tomaten!
Tijdens koken en eten, schrijf ik aan deze post om jullie te vertellen hoe het me is vergaan de voorbije twee weken.
Twee weken geleden kwam er een mailtje in mijn mailbox terecht van één van mijn maatjes. Of we nog eens konden afspreken want het was alweer 3 maanden geleden dat we elkaar zagen.
En of we misschien nog eens op restaurant konden gaan zoals echte volwassenen, de kindjes bij de babysit en de ouders op stap in Leuven zoals in de good old days.
Zo voorgesteld, zo gedaan: we gingen naar brasserie de Abdijmolen in Heverlee.
Sinds enkele maanden ben ik een Smartmat – gebruiker. Nee, ik heb het niet over één of andere nieuwe vorm van party – drugs, maar over een soort boodschappendienst aan huis. Er zijn ook alternatieven op de markt, zoals HelloFresh, dat ken je misschien van de reclame?
De reden van mijn gebruik? De eeuwige vraag: “ wat eten we vandaag?” en het eeuwige antwoord van echtgenoot: “Maakt mij niet uit, kiest gij maar!” Of deze: “waar hebt ge zin in?” en de reactie: “oh, pffrr, kweet niet, kiest gij maar…” We waren de gewone kost wat beu en elke goesting om te koken naar een lange werkdag, ontbrak volledig.
Via via, leerde ik Smartmat kennen en ik ging op onderzoek uit op de website.
Op haar website, omschrijft Smartmat zichzelf volgt: “Smartmat maakt wekelijks gevarieerde en gezonde menu’s, wij doen de boodschappen, wij leveren bij jou thuis, jij kookt makkelijk een lekkere maaltijd”.
Is dat ook zo?