fbpx

5 beelden die de blog nét niet haalden – mei 2015

Sinds ik begon met bloggen worden er hier nogal wat MB’s geüpload in fotoformaat.  En als ik het fototoestel niet bij heb, is er nog altijd de smartphone.  Veel van deze beelden worden enkel door mij bekeken.  Zelfs manlief heeft niet altijd weet van hun bestaan. Om ze toch wat meer eer te geven dan de harde schijf van de computer, heb ik besloten om 5 beelden te delen met jullie.

driftbuien counteren met de time timer app

Ik heb hier 2 kampioenen in tijd rekken rondlopen. Eten duurt een eeuwigheid en ook het avondritueel wordt eindeloos uitgerekt totdat deze moeder haar geduld op is.  Herkenbaar?  Wel ik moet zeggen dat het hier dankzij de Time Timer wat beter is.

Niet dat ik dat spul elke keer bovenhaal, maar als ik voel dat ik mijn geduld dreig te verliezen, is het dé moment om de smartphone of tablet boven te halen en mijn toevlucht te zoeken in een appeke.

Een flodderbroek

Ik maakte een broek voor mezelf.  Weer een mijlpaal in mijn naaicarrière.  Dat had ik nog nooit gedaan.  Ik wilde dat nooit riskeren.  Een zoektocht naar een goed zittende broek heeft voor mij veel weg van een hellegang.  Blijkbaar ben ik gezegend met zware bovenbenen.  Als mijn bovenbenen in de broekspijpen passen, kan mijn lijf er meestal anderhalf keer in.  Mijn voorliefde voor kleedjes is er niet voor niets.

Er werd er eentje 6 – homemade hamburgers

Het feestje is ondertussen al eventjes achter de rug.  Tijd om de foto’s van het feestje te bekijken en even stil te staan bij de dag die me overkomen is.  De tranen, die ik probeerde weg te slikken, toen Bomma het verjaardagskaartje afgaf met de ontbrekende naam.  Het ene bord en het ene glas dat achter moest blijven in de kast terwijl het zo graag op tafel had gestaan…

Er werd er eentje 6 – de Mariokart8-taart

Er werden vandaag cadeautjes uitgepakt en kaarsjes uitgeblazen:  zes dan nog wel.  ZES!  Ik kan het nog steeds niet geloven.  Bye bye kleuter, hello kind!  Als er eentje jarig is, haalt deze moeder haar taartdecoratiegerief nog eens boven. Een hobby van de tijd dat ik nog geen naaimachine van kortbij gezien had.  Maar 2 keer per jaar probeer ik het beste van mezelf te geven.

Ole nummer 2 – met rits

Het is een wat vreemde week, deze week. Gemengde gevoelens, alleszins. Een week met verlies, maar ook met vreugde.  Vandaag wordt KoterS 6 jaar. Morgen is het zijn verjaardagsfeestje voor de familie. De afwezigheid van Bompa Nononsonsmoms… het zal raar zijn. Deze week heb ik ook geleerd dat creatief bezig zijn me echt helpt om mijn gedachten te verzetten, mijn hoofd leeg te maken. Het heeft een therapeutisch effect. Ik naaide de Ole waar ik aan bezig was verder af en werkte aan de voorbereiding voor de verjaardagstaart.