Ik ontdekte ‘Aux Petits Oignons’, een gezellig restaurant zonder kleine ajuintjes, maar met veel lekkers in petto.
Kleine ajuintjes
De eerste eerste communie voorbereidingen + smartphoto giveaway
De eerste eerste communie komt er aan en dat vind ik best spannend. Twee jaar op rij zullen we feesten, want volgend jaar is kleine broer al aan de beurt. Nu de paasvakantie achter de rug is, komt mei wel erg kortbij. Ik deed al heel wat voorbereidingen en moet toch nog wel wat dingen doen. Ik maakte een lijstje.
De lente is begonnen…
Heerlijk, die eerste zonnige dagen van de lente. Na een wintertje cocoonen, geven de zachtere temperaturen en het flauwe zonnetje me energie. Waarom? Alvast om deze drie redenen.
Dromen over mijn droomnaaikamer
Niet zo lang geleden was er een oproep om foto’s van je naaikamer te delen op je blog. Ik ging er niet op in, want mijn naaikamer is niet bepaald een bron van inspiratie waar ik je mee lastig wil vallen. Anderen daarentegen hebben wel al duidelijk werk gemaakt van een inspirerende hobbyruimte: waarvan deze en deze me toch echt wel zijn bijgebleven. Het zette me wat aan het dromen…
Een pluim voor mezelf!
Soms doe ik echt mijn best om alles op orde te hebben. Dan durf ik mezelf al eens een pluim geven …
30+ en geen huidverzorging – shame on me
Blijkbaar is geen dagcrème gebruiken en 30+ zijn een zware overtreding. Een overtreding waar ik me niet echt bewust van was, maar waar ik wel fijntjes op gewezen werd door vriendinnen en de dame van ICI PARIS XL.
Shoppen in Aachen
Ik ging met mijn mama en zussen shoppen in Aachen, aka Aken, Duitsland. Zoveel shopplezier, op een uurtje en kwart van hier!
Ik ga op skireis en ik neem mee… – sweater
Ook al is de lente officieel in het land, toch zijn we nog een paar weken in winterstemming. We hebben nog een skivakantie in het verschiet. Hoog tijd dus om in deze Kids Clothes Week die laatste zachte, dikke alpensweater uit mijn kast te verwerken.
Communiemoeder & deadline-schrikschijter
In mei komt er hier een communie aan, de eerste van wat waarschijnlijk een reeksje van 4 zal worden. Hoog tijd voor het feestcomité (lees: zijn moeder) om in gang te schieten. De outfit van het feestvarken zelf is nog onder constructie, maar dat zit al helemaal in mijn hoofd. Ook voor de 2 andere mannen onder dit dak heb ik al een idee voor hun outfit. Enkel voor mezelf raakte ik er maar niet aan uit.
Wanneer de glimlach van een kind niet meer volstaat
Alle Dagen Heel Druk, ADHD. Het staat er, zwart op wit. Hier op de blog en in zijn ‘dossier’. Mijn man en ik hebben getwijfeld of we dit wel wilden delen op het web. Enige tijd geleden, schreef ik er al eens voorzichtig over.
We willen hem beschermen natuurlijk, want zoiets delen kan ervoor zorgen dat anderen hem gaan veroordelen en dat hij gereduceerd wordt tot deze 4 letters. Of erger nog tot 12 letters: ambetanterik. Al kan delen ook zorgen voor meer begrip, openheid en minder (ver)oordelen. We hopen op het laatste, maar één ding is wel zeker: als iedereen zwijgt, zal er nooit iets veranderen.