(Stretch)katoenen jurken maakte ik al verschillende keren. Helaas blijven de Junes en Belladones veel te vaak in de kast hangen wegens te deftig/strak. Het liefst van al draag ik comfortabele jurken waar ik het nergens voel schuren, knellen of wat dan ook. Vandaar dat ik zo’n fan ben van mijn Lora jurk. Je bent er mooi mee gekleed, maar nergens beperkt in bewegingsvrijheid én je trekt dat gewoon over je hoofd aan.
Ik kook graag, ik eet graag. Maar dit weekend is gebleken dat mijn geduld boven mijn kookpotten zijn grenzen heeft.
Het is Billie-fanweek op Nononsonsmoms. Dus je krijgt nog een Billie op je bord.
Een nieuwe mijlpaal vond onder mijn stikmasjien plaats: mijn allereerste mannennaaisel.
Sommige stofjes passen gewoon zo hard bij mensen die je kent, dat je ze moet kopen. Dit stofje is er zo eentje. Het lag al lang te lonken in het virtuele winkeltje van Liesellove. Toen ze aankondigde ermee te stoppen kon ik niet anders dan dit stofje te adopteren.
De paasvakantie loopt op zijn einde, maar oh wat deed ze deugd. 1 week ervan werd volledig gespendeerd aan bergen, sneeuw en leuke mensen.
De Semper Sweater, het nieuwste patroon van Sofilantjes, is ondertussen al enkele dagen oud. Ik keek al van in januari uit naar dit patroon, bij de eerste teasers van het Hibernis Cowl Shirt ◊. Een trui met hoge kraag, daar was ik precies naar op zoek voor onze Laplandreis. Helaas moest Anne me teleurstellen, Hibernis was een meisjesmodel, maar ze beloofde me om snel werk te maken van een jongensversie, alleen zou dat pas na de krokusvakantie zijn.
Dan vind je hier de nodige inspiratie!
Alles lijkt banaal nu, dus zeker bloggen over één of ander naaisel na de vreselijke gebeurtenissen van afgelopen dinsdag. Even heb ik getwijfeld of ik wel zou bloggen. Toch heb ik besloten om er gewoon mee door te gaan. Net zoals er vandaag van mij verwacht wordt dat ik de kinderen in mijn Brusselse klas opvang. Het leven gaat gewoon door, we worden verplicht om een knop om te draaien en verder te gaan. Misschien is het wel beter zo voor iedereen: routine zorgt voor houvast. Met een klein hartje begin ik aan deze dag. We zien wel wat hij brengt.
Toen Marte van Companie M. me vroeg of ik haar nieuwe patroon wilde testen, twijfelde ik geen moment. Susanne, zo heet de oma/meter van Eveline en mij, als dat niet mooi is. ♥♥♥
Cardigans of ‘golfkes‘, zoals wij dat hier noemen, daar heb je er nooit genoeg van in je kast hangen. Ik onderdrukte de neiging om stof te shoppen en trok de eigen stoffenvoorraad eens open. Ik vond er een scuba met een grijze en zwarte kant. Ideaal, een lekker neutrale kleur zodat hij op heel veel outfits past.