Begin deze maand stortte ik me redelijk impulsief in het minsgame en ik daagde mijn beide zonen van 7 en 8 jaar uit om hetzelfde te doen. Het werd een wedstrijdje ontspullen tussen ouders en kinderen. Maar hoe hebben we dat nu ervaren? En hebben we het allebei gehaald?
Zaterdagavond deed ik iets heel erg leuks. Ik deel het graag met jullie: ik ging met Echtgenoot en vrienden eten bij Gojo in Antwerpen, een Ethiopisch restaurant.
Wat een hele belevenis: het eten was lekker, de ervaring plezant en het was zo gezellig.
In oktober ging ik samen met mijn mama een weekendje naar Edingburgh en stond ik dus met beide benen in het wolwalhalla, klaar om een wollen stof te kiezen voor mijn nieuwe jas. Ondertussen draag ik die jas al 3 maanden met plezier en werd het eens tijd om hem hier op de blog te zwieren.
Vier maanden geleden was de maat vol. Het zoveelste slachthuisschandaal raakte in de media en het werd tijd om te stoppen met de kat uit de boom te kijken.
Mijn eerste gebreide kledingstuk is eindelijk een feit: een dégradé sweater. Je wil niet geloven hoe blij ik ermee ben. Of ik nu de naaimachine aan de kant zwier en voortaan mij concentreer op breien? Ik dacht het niet. Zo vanzelfsprekend vond ik het toch helemaal niet.
Haten, het is een woord dat ik niet gauw in de mond neem, maar als het over pdf-patronen knippen en plakken gaat, schiet dat woord toch al eens door mijn hersenpan.
Je kon er de voorbije weken niet naast luisteren, zien of horen: 30 dagen zonder klagen. Mijn omgeving zou de volgende maand wat luchtiger moeten zijn. Dat is het toch het doel van de nieuwe campagne van Greet Van Hecke en Isabelle Gonnissen.
Na ‘Dagen zonder vlees‘ en ‘Tournée Minérale‘, is er nu een nieuw initiatief om mensen positiever in het leven te doen staan.
In tegenstelling tot die twee andere campagnes, doe ik aan deze wel mee.
Alle overbodige ballast moet uit mijn leven. Dat kon je donderdag al lezen. De eerste en makkelijkste stap is daarbij al het overbodige materiaal uit je huis verwijderen. Maar met kinderen wordt dat toch net wat uitdagender, want afscheid nemen van speelgoed waarvan jij weet dat ze er al maanden niet meer naar omkijken, lukt ze niet. Tijd voor actie!
2017 was op zijn zachtst uitgedrukt het jaar van verandering. Vooral verandering van mezelf. De beslissing om een jaar pauze te nemen van mijn job zette een kettingreactie in gang en zorgde voor de start van een emotionele rollercoaster. De eindbestemming?Gewonigheid.
Na mijn zonen ging ik ook met bling bling 2018 in.