Het is paasvakantie en dat merk je: niet alleen aan de telefoons op kantoor, maar ook op de baan en op onze blog.
Inpakken: chaos, stress en een vreemde hersenkronkel
Op reis vertrekken, er is niets wat ik liever doe. Maandenlang heb ik uitgekeken naar onze skireis maar één keer de laatste week voor vertrek ingaat, gaat mijn hoofd, inclusief stresslevel, in overdrive.
Eéntje uit de losse pols…
Lieve lezers, vandaag worden jullie bedot: jullie krijgen geen waar voor jullie Nononsonsmoms – zilverlingen.
Mijn blogpost van vandaag is geen exemplaar waar veel voorbereidingstijd is ingekropen. Geen voorbereiding, geen ‘ik laat het even liggen en kijk het dan nog eens na’ en geen specifieke foto’s die bij het onderwerp horen.
Om de waarheid te zeggen: het is nu dinsdagavond, 21u53 en ik bedenk me net dat ik jullie nog een blogpost voor morgen vroeg verschuldigd ben. Oh ow…
Blogbrunch in Gent #boostyourpositivity
Vorige zondag was het dan eindelijk zover: de blogbrunch. Dé afsluiting van het project #boostyourpositivity, dat Danone met Activia op poten zette. Hét project waar we zonder al te veel nadenken mee ingesprongen zijn, amper wetende wat bloggen is en hoe dat nu net moet, want veel ervaring hadden we niet.
Over ‘lifehacks’ en balans…
De laatste week van #boostyourpositivity had als onderwerp ‘destress’ en de omschrijving van de opdracht was betrokken op het feit of we onszelf, als moeders, genoeg tijd gunnen. Hoe ontspannen we, hoe maken we tijd voor onszelf, los van al het andere?
En zoals jullie misschien gezien hebben, had mijn post van vorige week daar wel iets mee te maken: nagel lakken is verwennerij voor mezelf en dus de ideale manier om even te destressen.
Maar toch heb ik moeite met dat onderwerp.
Niet omdat ik niet graag destress, integendeel, maar omdat dat voor mezelf in een ruimer kader hoort, namelijk bij die moeilijk balans en dan heb ik het niet over de weegschaal in de badkamer.
Onze nominatie voor de Liebster Award x2
We zijn genomineerd voor de Liebster Award! Twee keer zelfs. De eerste keer gebeurde vorige zondag door Patricia van Patricianeemtjemee. We waren nog aan het nadenken over hoe we dat gingen aanpakken. Gingen we allebei de vragen beantwoorden, of ieder de helft, of…? Tot we een tweede keer genomineerd werden. Dit keer door Nathalie van M.E. Sew Lovely. Ons ‘probleem’ loste zich dus vanzelf op. Merci dames!!!
Quotes die ik graag had gekend toen ik 16 was #boostyourpositivity
Deze week startte officieel het project #boostyourpositivity van Danone. Bloggers werden uitgedaagd om mee te doen en wij gingen hier graag op in. Alle deelnemende blogposts en instagramfoto’s worden verzameld op deze website. Het is zeker de moeite waard om een kijk je te nemen. Op onze instagram vind je ook al een hoop foto’s hierover.
Deze week is het thema ‘Inner & Self’ aan de beurt, met elke dag een leuke uitdaging. Eén uitdaging is ‘Schrijf een brief naar jezelf toen je 16 was.’ Aangezien brieven schrijven nu niet echt mijn favoriete bezigheid is, vul ik de opdracht liever wat creatiever in.
Een klein stukje Bangladesh in Kessel-Lo!
Vlakbij de afrit Kessel-Lo op de E314, staat een zo’n gele pijl “Worldkitchen”. Ik rijd er al jarenlang voorbij en elke keer denk ik: “ah ja, dat moet ik nog eens uitproberen”.
Afgelopen woensdag had Echtgenoot eraan gedacht en reserveerde een tafeltje voor ons. Toen we binnenkwamen, zat er nog één tafeltje waar een moeder en haar zoon aan zaten te eten. De eerste gedachte die in mijn opkwam toen ik ze zo zag zitten, was dat ik hoopte dat ik later ook zo met mijn studerende zonen op restaurant kan, zonder dat deze gillend weglopen bij het voorstel alleen.
Maar dat even terzijde, terug naar Worldkitchen: het was een echte belevenis.
Ziek or not ziek, that’s the question
Dinsdagavond, 21.30uur. Manlief en ikzelf horen plots boven wat gestommel. Vreemd. Tijd om poolshoogte te nemen. De doordringende geur komt ons tegemoet. Terwijl Manlief KoterS onder handen neemt, verschoon ik de lakens en leg nieuwe op. Ondertussen draaien mijn gedachten overuren: Zou het zijn eten zijn dat slecht bekomen is of heeft hij buikgriep? Moet ik voor morgen al voor een back-up zorgen of kan hij gewoon naar school?
Mijn goede voornemens voor 2015!
We hebben getwijfeld om een post te maken over goede voornemens voor het nieuwe jaar. Nu ja, ik vooral misschien.
De beslissing om goede voornemens kenbaar te maken, vind ik geen lichtzinnige. Nee, ik wil er niet zwaarwichtig over doen of er meer van maken dan dat het is. Het gaat om het gevoel dat als je je goede voornemens kenbaar maakt, je meteen ook verwachtingen creëert.
Hou je ze voor jezelf, dan kan je lekker je zin doen. Haal je er eentje niet, dan is er niemand die er om maalt.
Maar dan denk ik bij mezelf, heel cliché : “goede voornemens maak je niet voor anderen, maar voor jezelf.” En de enige die er bij wint of verliest, ben ikzelf.
Dus zwier ik er toch enkele online. Hier gaan we dan…