Een postje in een thema vandaag: 5 wistjedatjes over slapen, Nononsonsmoms en mijn schatjes!
Wist je dat?
To sit or not to babysit?
Bij vele van onze vrienden komt er zelden of nooit een babysit over de vloer. Ik bedoel er dan zo ééntje van het soort waar je geen bloedband mee hebt.
Geen opa of oma, geen meter of tantie, geen peter of tonton. Wel een babysit van de Gezinsbond of gewoon een leuk meisje of vriendelijke jongen uit buurt.
Het lijkt wel koudwatervrees en ik voel me dan soms wat schuldig, want wij hebben er wel zo ééntje van de laatste soort…
Van het vatje dat even af was…
Vanavond hadden we een afspraak met onze tuinarchitect. Je bouwt een huis, dat huis staat op een grond en dan blijkt dat je ook nog iets met die grond die overblijft, moet doen. De architect gaat ons een plan bezorgen en daar kunnen we dan stapsgewijs mee aan de slag.
Maar na de bespreking van vanavond, heb ik geen zin in het aanleggen van de tuin…of hoe de tuinarchitect al mijn energie opslorpte.
Ochtendroutine van een moeder met een ochtendhumeur #boostyourpositivity
De ochtendstond heeft goud in de mond zegt een spreekwoord. In mijn persoonlijk geval geldt dat eerder voor avondstond. Ik ben eerder een diesel en moet eerst wat warmdraaien alvorens ik onder de mensen kan komen. Nee, dat is wat overdreven, zolang die mensen me met rust laten en al zeker geen flauwe zever beginnen te verkopen, is het redelijk veilig om in mijn buurt te zijn.
Ochtendhumeur en ochtendritueel…match made in hell? #boostyourpositivity
“Doe uw pyjama uit, doe uw pamper in de vuilbak, drink uw fles leeg, kom aan tafel, eet uw boterham op…” Ziehier slechts een kleine lezing uit “Eveline’s morning – commands”.
Het ochtendritueel met de Kabouters was tot voor kort echt een hele opgave. Ochtendhumeur gegarandeerd.
Onlangs kwam daar gelukkig toch een kleine verbetering in…
De trein viel stil
Vandaag is het de dag van het familiefeestje voor de verjaardag van Koter A. Twee weekjes voor dé dag omdat de beschikbaarheid van de meter en peter toch wel belangrijk is. De afgelopen week was er dan ook één van lijstjes, plannen, bakken en boodschappen doen om alles in orde te krijgen voor vandaag. Die aanloop en dat plannen, dat doe ik graag. Al had ik deze keer één ding over het hoofd gezien.
Hiep hiep hoera, hoera, hoera!
Nooit is de driewerf hoera beter van toepassing dan bij een derde verjaardag. En vandaag was het zover: de Kabouters zijn 3 jaar geworden!
En ik, ik werd daar vreselijk emotioneel van.
1 september!
Het is 1 september vandaag en dat betekent de start van nieuw schooljaar en een nieuw gerechtelijk jaar. Een belangrijke dag voor ons beiden dus, zowel professioneel als privé.
En 1 september heeft ook een kleine wijziging voor Nonsonsmoms in petto.
Xena & het gebroken moederhart
Het brak in duizend stukjes, dat moederhart van mij. Totaal onverwacht, als een glazen kom die plots uit je handen glipt, terwijl je nog zo voorzichtig was.
Huilbuien met veel drama verschenen plots in mijn leven en dat van KoterS. Misschien kwam het door de overnachting met de klas op indianeneiland die eraan zat te komen.
De Verschrikkelijk Volle Kleerkast
Het zou de titel van een stripverhaal van Sus&Wis kunnen zijn of van een boek van Roald Dahl. De opvolger van de Grote Vriendelijke Reus of zo.
Helaas is het geen fictie: de kast bestaat en ze staat in mijn slaapkamer, uitpuilend van kledij. Mijn kleerkast op orde houden, dat heb ik nooit gekund. Ze dan ook nog eens moeten opruimen, daar kijk ik verschrikkelijk tegen op.
Vorige week raapte ik echter al mijn moed bij elkaar en het resultaat mag er wezen.