Zondag was het zover. Het verdict. Na 10 weken trainen met mijn Polar Grit X om mijn tempo te verbeteren, was het tijd om te testen of die toewijding wat opgeleverd had. Ik liep mijn 5 km wedstrijd en hoopte dat ik rond de 30 min zou stranden
We zijn ondertussen 5 weken ver in mijn programma om op een snellere manier 5 km te lopen. En ik moet het zeggen: de twijfel slaat toe.
Ik ben sinds deze week eigenaar van mijn eigen outdoor/sporthorloge: de Grit X van Polar. Iets wat al jaren op mijn verlanglijstje stond. In de eerste plaats om de hoogte te kunnen bepalen tijdens bergtochten, want dat is een belangrijke pijler voor de oriëntatie. Maar dus ook om eindelijk wat aan mijn conditie te doen.
Iets meer dan twee jaar na mijn dertigersdilemma is het tijd voor een nieuw hoofdstuk in mijn leven: An Epic View. Waar mijn liefde voor fotografie en creëren samen komt.
Een mens is nooit te oud om te leren. Ik voegde de daad bij het woord en schreef me in voor een tweejarige avondopleiding tot fotograaf.
Rap even antwoorden op dat bericht en verdwalen in Instagram, me niet houden aan mijn planning, uitstelgedrag, de fut niet hebben om op te ruimen of de was bij te houden,… Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan. Slechte gewoontes genoeg. Elke keer begin ik met nieuwe moed aan een goede gewoonte die ik niet lijk vol te houden. Om na een paar maand nog eens opnieuw te proberen. Story of my life. Daar wil ik dus komaf mee maken. Maar hoe?
Jeuj! Lijstjes! Ik vind het plezant om bij anderen te lezen én plezant om zelf te maken. Ik las de 20 dingen die ik graag doe bij Lilith en besloot om zelf eens diep na te denken over welke dingen ik nu zelf héél graag doe.
Mijn kinderen moeten zelf hun lunch meenemen naar school. Jaar in jaar uit werd de brooddoos gevuld met boterhammen. Voor de ene met kaas, voor de andere met confituur. Nu de kinderen groter worden blijven de boterhammen vaak onaangeroerd in de brooddoos zitten. En ik kan ze geen ongelijk geven. Wie wordt er nu wel warm van een boterham? Hoog tijd om het over een andere boeg te gooien.
Vandaag word ik er 37. Toch wel schrikken nu die 40 dichterbij komt. Maar toch, een verjaardag moet gevierd worden en dus bedacht ik 37 manieren om dat te doen. Sommige zijn dromen, andere realiteit. En aangezien ik in een gezin vol mannen woon, is zo’n lijst wel handig om naar te verwijzen. Al houd ik nog zo van subtiel, vaak is letterlijk de enige manier die (hier) begrepen wordt. 😉
Af en toe voer je gesprekken die blijven hangen. Gesprekken die je aansporen om eens te rade te gaan bij jezelf: Houden mijn overtuigingen nog wel steek? Want soms lijkt het alsof ik wereldvreemd aan het worden ben. Ik merk dat ik met mijn gedachtengoed langzaam verder en verder afwijk van de standaard norm die in onze maatschappij heerst. Maar, ik weet ook dat er veel mensen dezelfde ideeën en dromen over de wereld hebben als mij.