We zijn ondertussen al in de helft van onze minsgame uitdaging. De eerste helft is al achter de rug. De makkelijkste helft natuurlijk. Het moeilijkste deel komt er nog aan. Elke dag 15, 16, 17,… spullen zoeken die je huis mogen verlaten, dat wordt wat minder evident.
Net zoals velen werd ik verliefd op de Flower Field print uit de laatste See You At Six collectie. De zachtheid van hun gabardine twill deed me dromen van een jurk voor mezelf.
Exact 1 week geleden begon ik aan mijn tweede minsgame, dit keer niet mijn kinderen als uitdagers, maar jullie.
Nu 2019 begonnen is, is het tijd om terug te blikken op het vorige jaar. Het is moeilijk om een jaar samen te vatten in 10 beelden, maar ik vind het een leuke oefening omdat je zo echt tot de essentie komt. Een essentie die ik in 2019 graag wil verder zetten.
Vorig jaar begon ik 2018 met een maand ontspullen. Samen met de kinderen speelde ik het 30 dagen minimalism game (afgekort minsgame) waarbij je afscheid neemt van dingen die je niet meer nodig hebt. Dit jaar wil ik dit graag opnieuw doen en wordt het waarschijnlijk een grotere uitdaging omdat ik al veel wegdeed. Doe jij mee met mij?
Ik ben niet zo’n fan van Facebook updates over de rapportresultaten van kinderen. En dat is een understatement. Toch lees je de titel hier goed. Ik heb er lang over nagedacht uiteraard, maar ik wil dit toch even vertellen.
Niets. Ah ja, anders ben je ongetwijfeld geen echte minimalist. Minimaler dan dat kan het niet worden. Einde blogpost 😉
Gelukkig zijn we hier niet minimalistisch op gezelligheid en liefde. Dus jawel, hier lagen werkelijk fysieke cadeautjes onder de kerstboom. Van het soort: gekocht in een winkel én ingepakt. Maar wel steeds met het oog op ervaringen, duurzaamheid én ‘nodigheid’. Bewust in ons leven gebracht.
Joepie!! Het grotere broertje van de kinder-wolf van Zonen 09 komt er bijna aan: Wolf voor tieners. Ik koos voor een onesie met rits. Ideaal voor zondagen met winters weer, pyjamadagen dus.
Het seizoen voor de kerstkaartjes is begonnen en dus kon ik me weer eens uitleven in een kerstkaart-ontwerp. Meestal begint dat idee te groeien ergens in september om dan in november over te gaan tot de uitvoering er van. Zo ook dit jaar. Al liep het wel even anders dan gepland.
Hemden naaien voor mijn mannen doe ik het allerliefst. Al worden die door de zonen niet zo vaak gedragen. Zonde eigenlijk, maar op school dragen ze het liefst kledingstuks uit de categorie: ‘over het hoofd trekken en klaar’. De man is gelukkig een uitzondering op de regel. Die gaat elke dag met pak en das naar het werk en daar hoort uiteraard ook een hemd bij.