Niets is wat het lijkt: kerstkaart-drama

Het seizoen voor de kerstkaartjes is begonnen en dus kon ik me weer eens uitleven in een kerstkaart-ontwerp.  Meestal begint dat idee te groeien ergens in september om dan in november over te gaan tot de uitvoering er van.  Zo ook dit jaar.  Al liep het wel even anders dan gepland.

Het kerstkaart-ontwerp

Soms recupereer ik een foto van vorige winter of van een skivakantie om tot een kerstkaart-ontwerp te komen.  Maar dit jaar wilde ik werken met ‘verse’ foto’s.  Ik wilde een winterse foto met mijn kinderen in een flanellen houthakkershemd waar de gezelligheid vanaf zou spatten.  Eerst dacht ik de kinderen, voor de foto, een warme choco met marshmallows te geven, maar helaas vond ik geen kopje naar mijn zin. En als ik het in mijn hoofd heb,…

Dus gooide ik het over een andere boeg, de flanellen hemdjes mochten blijven, maar de warme choco werden kaarsen in de vorm van een kerstboom.  Aangezien natuur en buitenleven voor ons belangrijk zijn, wilde ik de foto’s ook graag buiten nemen.  Dit betekent natuurlijk dat je zo’n fotoshoot niet echt kan plannen.  Het licht moet goed zitten en aangezien ik met kaarsen werkte, was het best ook bijna windstil.

Het drama

Toen ik op mijn verjaardag de kinderen te voet van school ging halen en thuis kwam, zag ik een prachtig zonsondergang in wording. De kledij werd bovengehaald en de kinderen werden gemobiliseerd.  Alleen liep het daar wat mis.  Ik zat met een weigeraar.  Eentje die er absoluut geen zin in had.  Iets wat ik had kunnen voorzien.  Na school is er hier vaak nood aan wat rust en acclimatisatie om de interne frustraties, die tijdens de dag opgebouwd worden, wat te kunnen laten zakken.  Een fotoshoot helpt daar niet echt bij.  Nee, het is eigenlijk wat olie op het vuur gooien. Plan B werd ingeschakeld.  Ik ging aan de slag met de welwillende broer, verplichten heeft immers toch geen zin.  Maar wat ik hoopte, werd werkelijkheid: de zoon draaide bij en begon zijn flanellen hemdje aan te doen.

Hoewel er nog af en toe een bommetje barstte tijdens de fotoshoot zelf, kreeg ik ze toch op de gevoelige plaat vastgelegd.  Als ik nu naar de foto’s van deze fotoshoot kijk, kan ik niet geloven dat dit werkelijk gebeurd is.  Maar de okselvijvers achteraf logen er niet om.

En eigenlijk vind ik dit verhaal een mooie metafoor.  Hoe hard we ons best ook doen om van ons leven een perfect plaatje te maken, er is altijd wel ergens een hoekje af.  Niets is wat het lijkt. Niemand ziet welk drama er vooraf ging aan de glimlach. Maar hé, plaatjes zonder hoekjes zijn ook mooi.  Wat zeg ik, ze zijn perfect.

Ik koos daarom voor de kaartjes ‘met een hoekje af’ bij Smartphoto.be om mijn boodschap nog wat extra kracht bij te zetten. Het handige is dat je vanuit een ontwerp van hen kan werken, of volledig je eigen ontwerp uploaden, zonder dat hun logo op de kaartjes gedrukt wordt.
Op de achterkant van het kaartje staat dit:

Lichtpuntjes

Soms zijn ze groot

Soms zijn ze klein

Je hoeft ze niet te zoeken

Je kunt ze ook zijn