Het nieuwe schooljaar voelt op één of andere manier steeds als een nieuw begin aan. Toen ik leerling was vond ik het heerlijk om na te denken over wat ik beter ging aanpakken in dat schooljaar en begon ik vol goede moed met een nieuwe agenda die ik telkens heel goed ging bijhouden. 😉 Later, als leerkracht, zat ik vol met nieuwe ideeën om te realiseren in het nieuwe schooljaar. Aangezien ik nu thuis ben en terug wat meer vrijheid heb overdag dankzij mijn twee schoolgaande kinderen, moet ik er wel wat over waken dat ik mijn dagen wat structureer. Kwestie van niet de hele dag in pyjama in de zetel te hangen en koffietjes te drinken.
Zelfdiscipline
Hele dagen thuis zijn dat betekent dat er weinig echt moet. Ik kan ook echt hele dagen in pyjama op de bank hangen en koffietjes drinken. Alleen zou dat mijn zelfwaardegevoel niet echt deugd doen. Het zou me op lange termijn zelfs depressief maken. En dus bedacht ik me dat ik samen met de kinderen de start van het nieuwe schooljaar kon aanwenden als de start van een nieuwe routine.
Ik besliste vorig weekend redelijk impulsief dat ik de hele maand september vroeg ging opstaan. Vraag me niet waar dat idee vandaan komt, maar ik vermoed dat het in mijn gedachten sloop door het luisteren naar podcasts en het kijken van inspirerende YouTube filmpjes. Geen simpele uitdaging want ik ben niet bepaald een ochtendmens. Eerder het type dat elke ochtend wanneer ze de wekker afduwt het voornemen maakt om die avond wel vroeg te gaan slapen. Maar in de praktijk kruip ik altijd veel te laat in mijn bed. Deels omdat onze avonden pas starten rond 22 uur en later. Het moment dat de kinderen in bed liggen en de man thuiskomt van een voetbaltraining of -vergadering. Mijn ochtenden begonnen vorig jaar telkens om 7 uur. Op dat moment zijn de kinderen meestal ook al wakker en begon de ochtendshift pal in mijn ochtendhumeur.
Toen ik nog werkte moest ik trouwens verplicht opstaan om kwart voor zes en dat vond ik onmenselijk vroeg. Pure horror en elke ochtend was er een mentale strijd in mijn hoofd. Elke minuut dat ik nog wat extra kon blijven liggen was goud waard voor mij.
Vroeg uit de veren uit vrije wil
En toch plan ik om de hele maand september bij wijze van proefproject vrijwillig vroeg op te staan. Nog vroeger dan vroeger zelfs. Voorlopig ben ik om half 6 mijn bed uit. Dat wil zeggen dat ik anderhalf uur heb vooraleer de ochtendshift begint. Anderhalf uur voor mezelf. Tegen de tijd dat iedereen hier wakker wordt, is mijn ochtendhumeur al lang de deur uit en kan ik er volop tegenaan
Waaruit bestaat mijn ochtend?
Een routine kan ik dat nog niet noemen, maar ik hoop natuurlijk wel dat het er eentje wordt. Eén ding sprak ik wel af met mezelf: de extra tijd die ik creëer door vroeger op te staan, dient niet om huishoudelijke taken te doen. Mocht dat het geval zijn zou de motivatie om vroeg op te staan snel gaan vliegen. Nee, die extra tijd is helemaal voor mezelf. En als ik dan toch wakker ben, gebeurt het al eens dat ik ‘en passant’ een was in steek of iets op zijn plaats leg, maar niet omdat het ‘moet’.
Tot nu toe begin ik mijn ochtenden telkens met een koffie. Nadien schrijf ik alles op waar ik aan denk en probeer ik alle taken die er op mij staan te wachten en de dingen die ik nog wil doen, te structureren.
Door dit te doen krijg ik meer grip op mijn dag en heb ik echt zin om aan die dag te beginnen. De tijd die er dan nog overblijft, lees ik een (informatief) boek, doe ik wat stretch-oefeningen – iets wat ik altijd verwaarloosde maar waar ik door een spierblessure toch echt wel aandacht moet voor hebben – en begin ik aan de voorbereiding van het ontbijt. Sociale media probeer ik wat te vermijden.
Beginnersenthousiasme
Gaat dat zo blijven? Geen idee. Eigenlijk doe ik gewoon waar ik zin in heb en voorlopig raak ik vlot mijn bed uit en lukt het me om ’s avonds om 22 uur naar boven te gaan. Ik zit nu natuurlijk nog volledig in het beginnersenthousiasme. Daar ben ik me van bewust. Dat zal dan ook de uitdaging worden, zeker met de koude en donkere ochtenden die eraan komen.
Is vroeg opstaan om tijd voor jezelf te creëren iets voor jou? Of is elke minuut extra in bed goud waard?
6 september 2018
Sinds het lezen van the miracle morning vorig jaar sta ik elke dag om 6u op. Zo slaag ik er in om mijn kine oefeningen te doen en ook na te denken over de dag. Heel wat inzichten noteer ik zo om mee aan de slag te gaan. Succes
6 september 2018
Dat boek ga ik ook eens lezen.
6 september 2018
Als kind was ik een vroege vogel, maar dat is er volledig uitgegaan… maar ik heb wel 2 vroege vogels die meestal tussen 5u en 6u30 wakker zijn (uitzonderlijk is de kleinste vroeger). Dus ik wil niet eens overwegen nog vroeger op te staan voor mezelf. 😀 Al snap ik absoluut wel de voordelen van vroeg opstaan en eventjes tijd te hebben voor jezelf en niet te moeten vliegen.
Maar, ik probeer wel ’s avonds een aantal dingen te doen die jij doet. Opgeruimd gaan slapen noem ik dat, het maakt mijn gepieker in bed toch wat minder en ik ga dan tenminste niet in bed mentale to-do lijstjes maken. Ik schrijf op wat ik de volgende dag(en) wil/moet doen (wat is nodig/dringend/optioneel), en als ik er de nood aan heb schrijf ik ook de zorgen/stress/… van me af. Net voor ik ga slapen sta ik stil bij de goede dingen van de dag (het kan maar helpen om met een positief gevoel te gaan slapen). Ik zorg dat alles wat opgeruimd is en dat de ochtendroutine vlot kan verlopen. ’s Morgens kunnen we dus op het gemak ontbijten, lunch en tussendoortjes klaarmaken en hebben de kindjes tijd om te spelen (en ik voor koffie).
Ik ben wel heel erg benieuwd naar je bevindingen op het einde van de maand, wie weet ga je nooit meer anders willen!
6 september 2018
Eigenlijk doe jij ’s avonds wat ik ’s morgens doe. Ik probeer ’s avonds wel een klein beetje al mijn dag te evalueren, maar in de praktijk komt dat er veel te weinig van. Nog vroeger dan 5 uur opstaan zou ik ook niet zien zitten precis 🙂
6 september 2018
Sinds een jaar sta ik ook bijna elke morgen om 6u op (niet in het weekend), en dat is ook echt een uur voor mezelf, voor de kinderen om 7u opstaan. Dan geniet ik eerst van een koffie, in stilte (zalig!!), doe ook wat stretchoefeningen en dan maak ik mezelf rustig klaar en begin ik aan het ontbijt. Als de kindjes dan opstaan kunnen we rustig aan de dag beginnen en dat is niet alleen voor mezelf goed maar vooral ook voor m’n jongens. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het niet elke morgen lukt, maar als het dan eens niet lukt vind ik het ook echt jammer omdat ik keihard geniet van dat uurtje voor mezelf.
Veel succes alvast en ben ook benieuwd naar je bevindingen na een maand.
6 september 2018
Vandaar dat ik ook van mezelf geen huishoudelijke taken ‘moet’ doen dan. Omdat ik vrees dat ik dan mijn motivatie zal verliezen. De waarom van het vroeg opstaan moet motiverend genoeg blijven. Wat jij beschrijft motiveert in elk geval voldoende.
6 september 2018
You rock !! Wij hebben een pup in huis gehaald. Dec 2016..Waardoor ik een jaar lang elke dag om 6 opstond. Weekend en week. En naar buiten moest voor’t onbijt. Niks zaligers dan in stilte wakker worden. De natuur te zien veranderen met de seizoenen maar ook met de dag. Het is verwaterd nu.. maar.. je doet me zin krijgen 😉 ik zoek een yoga moment voor mezelf. Alleen dat gaan slapen.. niet makkelijk e 😉
6 september 2018
Nee, echt het moeilijkste. Ik probeer op tijd in mijn bed te gaan en een niet al te spannend verhaal te lezen weg van de internetafleiding. Dat werkt voorlopig wel.
6 september 2018
Ik moet weer zoeken naar een nieuwe ochtendroutine nu de dochter op kot zit en ik bijgevolg niet meer om 5u45 opsta voor/met haar.
Ik zie wel wat in jouw routine, al moet het voor mij zo vroeg niet zijn ?.
6 september 2018
Haha, dat snap ik volledig 😉
6 september 2018
Ik ben altijd een ochtendmens geweest, maar sinds de komst van onze dochter bestaat langer slapen dan halfzeven echt nooit meer. Meestal sta ik tussen zes en halfzeven op om te gaan werken, en in het weekend ben ik rond die tijd ook klaarwakker. In de week is het de rush, maar in het weekend kan ik wel genieten van even wat lezen in alle rust en stilte ’s morgens (in het geval dat de dochter besluit om iets langer te willen slapen, wat de laatste weken al eens durft voorvallen). Bij dit alles moet ik toegeven dat de keerzijde van vroeg opstaan hier wel is: om 21.30 of zo gaan slapen. Very rock & roll (not), maar als ik niet genoeg slaap heb gehad, ben ik niet te genieten…
6 september 2018
Dat vind ik dus ook echt het moeilijkste. Zeker omdat ik mijn man dan precies amper zie.
8 september 2018
Wauw, daar heb ik nu eens megaveel bewondering voor! En zo slim bedacht! Ik herken mezelf helemaal in het eerste stuk: mega ochtend humeur pal in de ochtendrush. Kinderen afjagen, chaos overal, het is hier al jaren dagelijkse kost. Zelfdiscipline is niet mijn ding maar man, jij brengt hier wel wat inzichten! Opt gemakske (gezond!) ontbijten vind ik zo fijn maar hier ist meestal snelsnel bokes met choco. Ik wil dit zo graag ook proberen! Want eigenlijk verdienen mijn kinderen dat…
4 oktober 2018
Blij te horen dat ik niet de enige ben die daar last van heeft. 😉
8 september 2018
Ik ben een echt ochtendmens. Heerlijk vind ik het, wakker worden (zonder wekker) als het nog stil is. Ik had dat al als kind (sorry mama en papa) en nu nog steeds. Ik geniet daar van. Nu ga ik op dagen zelf lopen om 6u en ik kom thuis als het leven hier wakker wordt. Zalig 😉