Lang had ik gedacht dat ik doelen nodig had om vooruit te raken. Waar wil ik staan binnen een bepaalde tijd? Langzaamaan kwam ik tot het besef dat doelen mij niet vooruit hielpen. Ze zorgden zelfs voor een ontevreden gevoel. Dus besloot ik me te focussen op een richting.
Waar zie je jezelf binnen 5 jaar?
Af en toe deed ik de denkoefening waar ik binnen 3maanden, 1 jaar, 5 jaar wilde staan in mijn leven. Ik vond dat verschrikkelijk moeilijk. Ik deed die oefeningen om de paar maanden en constateerde dat ik bijna even vaak van gedacht veranderde als van ondergoed. Kortom, ik wist het niet. Wat wil ik? Wat zijn mijn passies? Waar wil ik in groeien? Het bleken vragen waar ik geen antwoord op had. En dat is ambetant. Want mensen vragen al eens aan je wat je nu gaat doen, nu je thuisblijft van je job. Ik moest ze het antwoord schuldig blijven en ik werd er onzeker van.
Het streven naar doelen bracht ook een soort ontevredenheid met zich mee. Ik voelde me slecht omdat ik dacht dat ik het ene wilde, om dan na een paar maanden vast te stellen dat ik dat toch niet wilde. Het was alsof ik faalde in iets dat enkel in mijn hoofd zat. Mijn hoofd voedde zich zo met negatieve gedachten. ‘Je kan het niet. Zie je wel?’
Van doel naar richting
Tot ik besloot om het los te laten. Om mijn leven in te richten op de essentie en erop te vertrouwen dat wanneer ik voldoende aandacht gaf aan wat belangrijk was, de rest wel zou volgen. Groei staat voor mij centraal en daar zet ik ook op in. Ik probeer verschillende domeinen te verkennen en te kijken wat er allemaal in mijn mogelijkheden ligt. Ik geniet van het creatief proces. Maar ik heb geen concreet einddoel. Wil ik nog meer doen met naaien? Dat kan. Wil ik iets doen met fotografie? Dat kan. Wil ik meer bloggen? Dat kan ook. Wil ik wat meer reizen? Wie weet.
Ik weet nog steeds niet goed wat ik wil en wat mijn passies zijn. Maar ik weet wel dat ik moet creëren om gelukkig te zijn. In welke vorm dat uiteindelijk is, maakt op zich niet zozeer uit. Ik denk niet dat ik gemaakt ben om jaren aan een stuk hetzelfde te doen.
Wanneer je weet wat je niet wilt
Wat ik niet wil dat weet ik wél. Dankzij minimalisme is de essentie voor mij heel duidelijk. Eén van de belangrijkste dingen naast mijn persoonlijke ontwikkeling is mijn gezin. Mijn kinderen met ADHD hebben ademruimte nodig, ademruimte die er niet was toen we druk bezig waren met werk en stress en ballen in de lucht houden. Die ademruimte hebben ze nu en elke dag zie ik daarvan de positieve effecten. Dat mag niet meer verdwijnen.
Doelen heb ik laten schieten. Ik heb nu enkel nog een ‘richting’. Ik geniet van wat er nu is, van ons leven nu, van de mogelijkheden die ik heb, van de rust en de ademruimte. Want doelen zorgden te vaak voor een staat van ontevredenheid en ondertussen ontglipten me de mooie momenten die vlak voor mijn neus stonden.
Geen streven naar meer en naar beter, maar blij zijn met hoe het is. Hoe onzeker en onduidelijk dat ook is. Sinds ik voor ‘richting’ koos en niet meer voor concrete doelen is er meer plaats voor innerlijke rust.
12 augustus 2018
Eentje om over na te denken…blij zijn met wat er nu is, doen we allemaal te weinig!
12 augustus 2018
Heel sterk! Richting neemt dus onrust weg, heel knap om-denken!
12 augustus 2018
Mooi geschreven. Hier ga ik voor mezelf eens goed over nadenken. ?
12 augustus 2018
Wat een mooie post!
Ik herken veel. Opzoek naar ander werk dat beter bij mij past is mij al verschillende keren gevraagd naar doelen over 3maanden, 1, 3 en 5 jaar. Ik kan daar weinig mee, zo concreet ben ik niet. Ik weet welke dingen belangrijk blijven, maar door groei of ontwikkelingen van buiten af kan er zo veel veranderen dat ik een doel vaak niet reeel vind. Ik krijg dan het gevoel dat ik mijn doel moet halen omdat ik het ooit zo heb bedacht, terwijl dat dan helemaal niet meer van belang is.
Maar ja, nu wil ik ander werk dus die passies en kwaliteiten meer helder krijgen is wel van belang. Hoe moeilijk ik dat ook vind!
13 augustus 2018
Herkenbaar! Heb je al eens iets gelezen over creatieve generalisten of multipotentials? Misschien herkenbaar voor jou 😉
Ik vind je berichten heel inspirerend en ik overweeg “minimalisme” als richting voor de komende maanden…
13 augustus 2018
Ja. Dat ken ik. Ik zit denk ik in zo’n groepje omdat ik me aangesproken voelde ?
13 augustus 2018
Heel herkenbaar. Momenteel op een job dat niet gaat blijven bestaan. Ipv de exacte toekomst te gaan uitzoeken ben ik nu bezig met een richtlijn voor mezelf. En rust voor het gezin is daarbij een van de belangrijkste! Ik vond onlangs mijn nieuwe motto. Ook wel toepasbaar voor u denk ik: it’s Nice to ben lost in the right direction!
13 augustus 2018
Yes! Ik voel me aangesproken ?
13 augustus 2018
Sedert ik het boek ‘verlangen naar minder’ las, begin ik ook meer en meer jouw richting uit te denken. Het moet bij mij nog groeien, het is nog ‘vers’ maar het groeit en dat is het belangrijkste .
Veel succes met je nieuwe levensvisie en hou ons op de hoogte ! Ik volg met veel belangstellling!
13 augustus 2018
Laten we dan voor elkaar supporteren! Deal?
13 augustus 2018
Heel leerrijk om dit te lezen. Zelf ben ik vrij doelgericht, wat niet wilt zeggen dat ik voor alles doelen heb en voor wat ik het wel of niet heb verandert wel. Bij mij is het vooral een honger naar kennis momenteel waardoor de doelen er bijna vanzelf komen. Al zou ik wel meer rust kennen als ik minder moest van mezelf
13 augustus 2018
Zolang doelen je meer positieve dan negatieve energie geven is er geen probleem hé. Dat was bij mij niet meer het geval. Dus moest er wel iets veranderen.