Eén van de meest gestelde vragen tijdens mijn minsgame met de kinderen moet wel ‘Wat doe je met die spullen nu?’, geweest zijn. Koos ik voor weggooien, weggeven of verkopen?
Door het minsgame dat ik januari met de kinderen speelde, kreeg ik op zeer korte tijd over de 1000 spullen bij elkaar waar de kinderen en ik afscheid van moesten nemen. Al die spullen werden gestockeerd in de garage om daar zo snel mogelijk uit te moeten verdwijnen. Ten eerste om dat ze verschrikkelijk in de weg stonden en ten tweede omdat ik éénmaal ik beslist heb dat het weg mag, ik het ook direct weg wil. Het effectief het huis uit brengen van die spullen zorgde voor een last die van mijn schouders viel en deed me zo veel lichter voelen. Een heerlijk gevoel, is dat.
Verkopen
Daarom besloot ik om bijna niets te verkopen. Nochtans met slechts 1 loon om van te leven komt geld hier zéér goed van pas. Maar de rompslomp die verkopen met zich meebrengt, zag ik niet zitten. Hoewel ik van verkopen letterlijk rijker word, liet ik deze optie zo goed als links liggen. De inspanning, communicatie via mail of andere platformen, het verzenden, de bezoekjes aan de deur kosten me veel te veel energie op de totale som dat ik ermee zou kunnen verdienen.
Ik verkocht uiteindelijk wat Tupperware en de Little People kerststal. Ik koos enkel de dingen die nog in heel mooie staat waren en die nog heel waardevol konden zijn voor anderen om te verkopen. Bij het eerste ding dat ik verkocht, bewees ik al aan mezelf waarom ik verkopen niet zo leuk vind. Ik vroeg 10 euro voor een kerststalletje van Little People in een mooie staat, dat hier 6 jaar onder de kerstboom stond. ‘Wat was de staat?’ Het ding werd dus terug door mij uit de doos gehaald om bijna microscopisch te bestuderen. (roloog) Dus ja, hier en daar een ieniemienie krasje. Enter foto’s van die ieniemienie krasjes (roloog) en de vraag of er toch eens mag naar komen gekeken worden. (roloog) Om dan net voor het uur van afspraak toch te annuleren. (roloog)
Ik vind het fantastisch dat mensen bewust nadenken over hun aankoop. Maar ik heb wel wat beters te doen. Dat is me geen 10 euro waard. De tijd die ik daar aan moet spenderen is me veel te waardevol. Die besteed ik veel liever aan dingen die wel meerwaarde bieden aan mijn leven.
Weggeven
Ik maakte een album aan op mijn persoonlijke facebookaccount. Daarin postte ik wat foto’s van dingen waarvan ik dacht dat iemand anders er wel iets aan zou kunnen hebben. Dat ging dan over dvd’s, boeken en ook grotere dingen zoals de 2 tripp trapps. De rest waar ik de moeite niet voor deed om foto’s van te nemen ging naar de kringwinkel.
Ik besloot de tripp trapps gewoon weg te geven omdat ik geen zin had om ze helemaal op te poetsen, foto’s te nemen van elke kras en om dan weer te onderhandelen. Nope. Ik maakte er 2 mensen enorm blij mee en kreeg geheel onverwacht beide keren iets terug in de plaats. Het weggeven van spullen gaf me zo een gelukkig en voldaan gevoel. De glimlach zien op de mensen hun gezicht, de korte babbel aan de voordeur, het onverwachte cadeautje,… daar kan voor mij uiteindelijk dat geld niet tegen op.
Weggooien
Alles waar ik me niet van kon inbeelden dat er ooit maar iemand meerwaarde uit zou kunnen halen belandde zonder pardon in de vuilbak. Om me daarbij voor te nemen nooit nog zoveel rommel in huis te halen.
Of jij moet weggeven, verkopen of weggooien is een vraag die alleen jij kan beantwoorden. Is het geld dat je uit een eventuele verkoop haalt even waardevol als de tijd en energie die je erin steekt? Of is het waardevoller om die tijd te investeren in dingen die werkelijk meerwaarde bieden aan je leven: je passies, je relaties, je gezondheid, je….?
Een keuze die ieder voor zich moet maken.
____________________________________________
Dit is blogbericht 30/40 van de 40 dagen bloggen uitdaging. Je vindt alle info hier en alle deelnemers hier.
19 maart 2018
Als ik spullen weg doe, geef ik ze meestal weg. Ik vind het veel meer waard om mensen te kunnen helpen en lieve reacties te krijgen dan er een paar euro’s voor te krijgen.
19 maart 2018
Bedankt om dit te delen 🙂
Ik ga me er door laten inspireren. Want ik steek ook veel liever mijn energie in mijn passies dan in geld verzamelen…
19 maart 2018
Wij deden hier onlangs ook grote kuis, na het installeren van een nieuwe keuken en ingemaakte kasten in de inkomhal en wasplaats. Alle spullen gingen dus een paar keer door mijn handen, eerst toen de oude kasten werden afgebroken, waarbij er al een deel spullen in de vuilbak vlogen, en nadien bij het weer inladen. Bij de tweede ronde waren alle kapotte stukken al in de vuilbak beland, er resten enkel nog bruikbare spullen. Deze verdeelde ik in twee. De kringloopspullen en de weggeefspullen.
Op facebook is er een weggeefgroep, waar ik regelmatig dingen opzet, in ruil voor een kleinigheidje (melk, schoolkoekjes, ..) en zo andere mensen hopelijk nog blij kan maken. De babbeltjes zijn mij ook meer waard dan het centje dat ik evt. zou kunnen verdienen. Intussen is er hier thuis en in mijn hoofd heel wat plaats gekomen. zalig gewoon.
19 maart 2018
Idem hier: al, met tussenperiodes, ruim een jaar aan het minimaliseren, en er wordt niets verkocht: enkel weggegooid, uitgedeeld, in de geefkast van de bib gezet, of naar de kringwinkel gebracht.
19 maart 2018
Ik gooi veel weg, ik probeer het altijd te verkopen maar kruipt zo veel werk in.
19 maart 2018
De Kringwinkel of weggeefgroepen zijn mijn kanalen om spullen kwijt te geraken. Die laatste leveren heel veel contente mensen aan de deur en mij een paar reizen minder naar het containerpark (onlangs tuinpalen e.d.)
20 maart 2018
Awel seg, dat bewonder ik nu enorm maar ik kan dat niet. Mijn jongste is ondertussen al ver schoolgaand en toch liggen hier nog babykleren te glimlachen. (ohja en ik kan mijn man niet overtuigen van een nummer 4, dus ze staan daar echt niets meer te doen) Ik sorteer die regelmatig in verschillende dozen: weggeven en weggooien. om uiteindelijk weer in 1 doos samen op de kast te staan staan. Ik las ergens eens dat een foto trekken van de spullen die je wilt wegdoen kan helpen, misschien moet ik dat maar eens proberen 😉
20 maart 2018
Dat kan inderdaad helpen. De herinneringen zitten in je zelf, het voorwerp is de trigger. Of dat nu een foto ervan is of het echte voorwerp is, dat maakt geen verschil.