Meestal blijven we weg van zéér toeristische badplaatsen en brengen we onze jaarlijkse zomervakantie door in de kalme bergen ergens ver weg van de wereld. Rustige plaatsen dicht bij de natuur daar laden onze batterijen van op. Peñíscola aan de costa blanca in Spanje is op het eerste zicht niet bepaald een bestemming die in dat hokje past en toch kwamen we volledig opgeladen terug van vakantie.
Het is zowat traditie geworden. Eens om de zoveel jaar trekken we er met de hele schoonfamilie op uit. Schoonouders, schoonbroers, -zussen en alle kinderen. Dit jaar werd er gekozen voor een week Peñíscola op ongeveer 1600 km van thuis. Net wat ver voor ons om met de auto te overbruggen en dus kozen we voor het vliegtuig samen met de rest van de familie op mijn schoonouders na. De vakantie werd dan ook al ingezet op de luchthaven. We landden op Barcelona El Prat en reden vandaar nog 2 en half uur met een huurwagen tot aan ons vakantieverblijf.
Casa El Peñon
We verbleven in Casa El Peñon, een grote vakantiewoning met 7 slaapkamers en 4 badkamers. Net genoeg om de hele familie te herbergen. Het huis was eigenlijk de hemel op aarde. Palmbomen en hangmatten, een groot zwembad vlakbij het terras, loungezetels, een eigen tennisterrein, pingpongtafel, trampoline, speeltuin en petanquebaan. Uiteraard allemaal met zicht op zee. Wilden we dan toch even genieten van de Middellandse Zee dan liepen we het tuinpoortje uit en stonden we 20 m verder op een charmant strandje.
Het enige wat ik wat miste in het huis was airco in de slaapkamers. Het is dat ik niet zo hittebestendig ben. Gelukkig hingen er wel plafondventilatoren. We sliepen dan ook telkens met de ramen wagenwijd open en de ventilator aan. Met het enige geluid op de achtergrond de golven van de zee. In slaap vallen op het ritme van de golven heb ik nog niet veel gedaan, maar het was heerlijk rustgevend.
Peñíscola
Over de badplaats zelf kan ik weinig vertellen. We gingen één voormiddag met de hele familie op uitstap naar het historisch centrum van Peñíscola. Een heuvel met autentieke huisjes en helemaal bovenaan een prachtige Castello De Papa Luna, wat zeker een bezoek waard is. De uitzichten alleen al zijn heel indrukwekkend. Game of Thrones werd hier trouwens opgenomen al heb ik dat zelf maar van horen zeggen, want ik volg dat niet. We sloten de voormiddag af met een ijsje en baanden ons een weg door de mensenmassa en strandgangers terug naar de rust van ons vakantieverblijf. De drukte van de badplaats in de namiddag bezorgde me een klein shockeffect. Het was echt lang geleden dat ik nog zo een massa drukte had gezien. De voormiddag bleek dus het ideale moment om het mooie centrum te bezoeken.
Parc Natural de la Serra d’Irta
De vakantiewoning zelf ligt een paar kilometer uit het centrum aan de rand van het nationaal natuurpark Serra d’Irta, waar het één en al rust is. We verkenden op een bewolkte maar warme voormiddag de heuvels achter het huis en wandelden naar Ermita de Sant Antoni en gingen over de heuvels naar Mas Del Senyor. Een route van een 14 km met af en toe een stevige klim. Eenmaal de zee uit het zicht was leek het zelfs of we in de Pyreneeën zaten. Prachtig natuurschoon en een prachtige kustlijn. Aan Sant Antoni en de kustlijn kom je nog wat wandelaars en mountainbikers tegen, maar midden in de heuvels waren we even helemaal alleen op de wereld.
Relaxen
Verder bestonden onze dagen uit zwembad hangen, hangmat hangen, tennissen, golven springen, aperitieven en barbecuen. Ik las drie boeken uit in die week. Je kan dus wel stellen dat ik goed uitgerust ben.
Hoewel ik vooraf dacht dat een trip naar een Spaanse badplaats niet echt mijn ding was, heeft deze reis me aangenaam verrast. Mooie natuur, prachtige wandelroutes, ruwe kustlijnen, wat cultuur en veel rust. Een ideale mix als je het mij vraagt.
24 augustus 2017
Klinkt heerlijk! Ik denk dat ik zelf ook vooral in en rond het huis zou hangen (en de rustige omgeving errond) om helemaal tot rust te komen. Fijn als je als ouders kan relaxen en genieten van de natuur en de kinderen kunnen zich voldoende uitleven met het zwembad en al de rest!
25 augustus 2017
klinkt inderdaad als een zalige vakantie, vorig jaar gingen we naar een (bijna) verlaten grieks eiland, behalve dat we er op hotel zaten en niet in een huisje, had ik hetzelfde gevoel: rust en dat aan de zee, het kan dus
31 augustus 2017
Oh dat lijkt me ook heerlijk. Hoe heette dat verlaten Grieks eiland?