Out & About – een nieuwe reeks op Nononsonsmoms. Eentje waarin ik blog over een kledingstuk of maaksel en dat koppel aan een activiteit. Vandaag breng ik verslag uit van een wandeling langs de Vlooybergtoren en toon ik je een Ole die ik maakte.
Ik schreef het al in januari 2015 op als goed voornemen: meer met de kinderen de natuur in. Ondertussen zijn we dik anderhalf jaar verder en moest ik constateren dat er weinig verandering is op dat gebied. Sinds ik in loopbaanbegeleiding ben en word aangemoedigd om mezelf moeilijke vragen te stellen, begint er wat verandering te komen. Wat vind ik nu echt belangrijk in mijn leven? Wat zorgt er voor zingeving? Wat maakt alles de moeite waard? Awel, de natuur opsnuiven is één van de dingen die me energie geeft en waarbij stress en zorgen van me afglijden. 
En dus riep ik de kinderen na een voormiddag vol schermpjes bij me om een wandeling aan te kondigen. Ik werd zowaar aangeklaagd voor kindermishandeling, met een spontane staking als gevolg. Nee, ze hadden er geen zin in. Gelukkig had ik een grote trukendoos waar ik uit kon putten. De vraag welke vieruurtje ik in mijn rugzak moest stoppen, deed hen dan toch uit de zetel rollen. Oef, de fruitella’s hebben me gered.
Nog snel griste ik de nieuwe Ole van de kapstok, ingeving van het moment, misschien kon ik onderweg wel foto’s nemen. Die Ole moest toch al enige tijd op de foto geraken. Zo werd een nieuwe blogrubriek geboren, want als ik nu eens voor zoveel mogelijk naaisels de natuur in trek, dan komt er eindelijk wat van mijn goed voornemen in huis.
Out -Wandeling Vlooybergtoren
↑↓ Afstand: 4,2 km
↑↓ Plaats: Tielt – Winge
↑↓ Motivator: de Vlooybergtoren
↑↓ Ondergrond: rustige wegen (verhard en onverhard)
↑↓ Omschrijving:
We parkeerden ons in de buurt van knooppunt 209 en vertrokken in tegenwijzerzin zodat de toren als beloning op het einde kwam. Regelmatig zagen we in de verte het architecturale kunstwerk van 11 m hoog in het landschap opduiken, wat het verlangen alleen maar aanwakkerde. Oké, het gezeur ook, maar dat nemen we er graag bij. 😉
Je kan ook aan knooppunt 26 vertrekken. Daar is voldoende parkeerplaats, maar dan zou ik in wijzerzin vertrekken om de motivatie hoog genoeg te houden.
About – Ole
↑↓ Stof: Mieren van Chat Chocolat – Tricot ontworpen door Lieve van Pieke Wieke – structuurtricot van Mon Depot
↑↓ Maat: 128
↑↓ Patroon: Ole van Zonen 09 te verkrijgen op papier en digitaal (van maat 92 tot 176)
↑↓ Aanpassingen: versie met omkeerbare rits – volgens de gratis aanpashandleiding
↑↓ Omschrijving:
De mieren van Chat Chocolat lagen al veel te lang in de kast, samen met dat ene stofje van Pieke Wieke dat ik kreeg. Eentje dat ze ontworp voor Lillestoff maar dat nooit uitgebracht werd. 
Beide stoffen werden door mezelf gebombardeerd als te mooi om in te knippen. Er is helaas niets zo erg als mooie dingen in een kast laten liggen waar niemand ze kan bewonderen. Hoog tijd om me over mijn knipangstgevoelens te zetten en de stofjes de eer te geven die ze verdienen: zichtbaar worden gemaakt, liefst in een kledingstuk dat vaak uit de kast komt. Een Ole valt daar volledig onder. Van de lente tot de herfst dragen mijn kinderen zo’n vestje. Qua zichtbaarheid en gebruiksfrequentie was dat dan ook de enige goede keuze, met de omkeerbaarheid ervan als absolute bonus.
Ik ging voor een versie met rits, want dat vinden mijn jongens lekker makkelijk en kocht in de Veritas een omkeerbare trekker zodat ook de rits langs beide kanten te gebruiken valt. Om die trekker er op te krijgen moet je de rits te lijf gaan met een tang, wat op zich zeker niet moeilijk is want Isabelle schreef daar een schoon handleidingske over. 
Totdat ik bij Madeline De Stoffenmadam kwam om er een workshop Ole te geven en daar leerde dat bepaalde deelbare Opti ritsen een speciaal schuin stukje hebben bovenaan waardoor je heel eenvoudig de gewone ritstrekker er af kan schuiven en het omkeerbaar exemplaar er op. Soms kan het leven echt simpel zijn.
De omkeerbare ritstrekkers blijven wel enkel in zilverkleur beschikbaar, maar daar kunnen we ons moeiteloos overzetten. Daar heb ik geen fruitella’s voor nodig. 🙂
Wat vind je van de nieuwe Out & About rubriek? Laat gerust je mening achter bij de comments!
6 juli 2017
Waw, wat een prachtige foto’s. Echt top!
6 juli 2017
Zalig rubriekje. Al snap ik geen woord van al die naaiseltermen. Maar de rust vinden in de natuur, dat dan weer wel. Stel dat je iets fleurigs en zomers voor jezelf of je metekindjes maakt, in de buurt is er een kleurrijk bloementuintje hé. Wees welkom! En euh, die gasten van je, die kunnen nogal poseren zeg! Alweer een mooi reeksje foto’s!
6 juli 2017
Oh keileuk! Het naaisel, de foto’s, de rubriek.
Ik ben zeer benieuwd hoe die laatste zich zal ontwikkelen, en kijk al reikhalzend uit naar iedere post.
6 juli 2017
Zalig, wat een leuk idee, die wandeling zo weergeven. Zo krijg ik onze jongens misschien ook eens buiten.
Super wat je deed met de twee stofjes. Deze print was al een van mijn favorietjes en dat is nu alleen maar meer geworden. Gelukkig dat je je knipangst overwon, zo een toptrui!
6 juli 2017
Mooi gemaakt!! Dat patroontje ligt hier al zolang te wachten… ik moet er echt eens aan beginnen!
En wat een mooie locatie voor foto’s, wow!!
Misschien eens kijken naar wandelingen/natuurgebieden die ook aan kinderen denken? Hier hebben we bijvoorbeeld Bosland waar je speelbossen hebt, zoektochten, … dan voelt het minder als “wandelen om te wandelen”.
16 juli 2017
Hele mooie Ole! Ik probeer ook vaak foto’s te maken tijdens een tocht, met meestal komt dat niks van in huis. Maar enfin, de gemaakte stuks zijn dan tenminste out and about !
25 juli 2017
Keitoffe rubriek! Wandeling om te onthouden als we ooit eens in de buurt zijn én echt een prachtige Ole!