Stella Mc Larsparka met stommiteit

Ik maakte hem eindelijk, die Lars in parkaversie.  Het naaiweekend waar ik naartoe ging werd al maanden vooraf gereserveerd voor dit project.  Zo een naaiweekend vond ik ideaal voor een uitgebreid naaiproject.

Er is niets zo heerlijk dan in één keer te kunnen doorwerken.  Met moeite wordt er op zo een naaiweekend gestopt met naaien en als er gestopt wordt, is het voor een (hoognodige) sanitaire pauze en om af en toe iets te eten/drinken (cava of zo).  Zoiets is thuis onmogelijk. Dik genieten dus. Al kan een naaileek zich daar vermoedelijk weinig bij voorstellen.
De week die aan het naaiweekend vooraf ging, paste ik de patroondelen van Lars aan tot een parka.  Dat ging vlotjes met de duidelijke handleiding, maar het is wel een serieus werkje.  Vrijdagavond begon het naaiweekend en werd er de hele avond stof geknipt.  Zaterdagochtend rond 9 uur begon ik er dan echt aan, om half één ’s nachts was hij klaar, zonder kap.

Ondertussen zijn we al 2 weken thuis, maar de kap maakte ik nog steeds niet. Mijn naaiweekendvriendinnen verzonnen allerlei stokken achter de deur om me toch aan te moedigen om die kap zo snel mogelijk af te maken.  Helaas, voorlopig zonder effect.  Ik begon er nog altijd niet aan.  Eventjes andere prioriteiten met die communie.  We zullen wel zien wat het wordt.  Voorlopig vind ik hem al geweldig zonder kap.

De inspiratie en de stommiteit

Vorig jaar zag ik een mooie jas van Stella Mc Cartney.  Ik was meteen verliefd, maar kon de hap, die de jas uit mijn budget zou nemen, niet verantwoorden en dus liet ik hem passeren met veel spijt in mijn hart.  Toch bleef hij altijd op de achtergrond in mijn gedachten aanwezig.  De geboorte van het Lars parka patroon, de workshop zeefdrukken van Bobbinhood waar ik stof leerde bedrukken en het aanschouwen van een mannentrui bij een bezoekje aan Host Concept deed alles samenkomen.

Ik kocht een donkergroene gabardine bij Madeline De Stoffenmadam en zeefdrukte de stof met de Bobbinhood kit.  Content dat ik was met het resultaat.  Tot ik vrijdagavond tijdens het knippen van de stof doorhad, dat ik de stof op de verkeerde kant bedrukte.  Toch eventjes een domper om u tegen te zeggen. Ik troostte me met de gedachte dat ik het zelf eerst niet doorhad en dus iemand anders waarschijnlijk ook niet.  Tenzij je er met je neus op ligt natuurlijk en wat van gabardine kent.  

Zo dartelt mijn jongen rond in zijn nieuwe parka, eentje met veel werk, veel liefde en veel voldoening.

Stof en patroon

Ik maakte een Larsparka zonder symmetrische voorpanden en met paspelzakken in maat 134 small

↑↓buitenstof: groene gabardine – Madeline De Stoffenmadam

↑↓voering: overschot diolen van deze Ole

↑↓Fournituren en paspel – Hexagoon Leuven

↑↓Zeefdrukkit – Bobbinhood

↑↓ Lars – Zonen 09 ↑↓Lars aanpassingen voor parka – Zonen 09