huiswerkroutine voor verstrooide kinderen: 6 tips

De maand september is officieel voorbij en dus kunnen we al een korte evaluatie doen van de nieuwe schoolstart. In augustus dacht ik al wat na over hoe ik mijn ‘erg verstrooide zoon’ –understatement- kon helpen bij het tackelen van zijn huiswerk. Zeker nu zijn broer ook naar het eerste leerjaar ging en er nog meer afleiding zou zijn.

Hoe deed ik het vorig jaar?

Vorig schooljaar zat mijn verstrooide professor in het eerste en zijn broer in de laatste kleuterklas. Op dagen dat ik de kinderen van school kon halen, liet ik S. meestal direct met zijn huiswerk beginnen aan de keukentafel. Zijn broer moest zich rustig bezig houden in de living en de glazen deur tussen beide ruimtes ging dicht.

Maar nu zijn broer ook met huiswerk naar huis ging komen dat vaak luidop moet gebeuren, moest ik op zoek naar een alternatief.

Wat werkt hier?

1. Niet onmiddellijk beginnen

Waar ik vorig jaar de zoon nog vlak na thuiskomst liet beginnen, laat ik ze nu eerst nog spelen nadat ze hun boekentas leegmaken. Ze leggen hun agenda klaar op de keukentafel en ik bekijk ondertussen wat ze moeten doen. Ondertussen kunnen ze wat bekomen van de schooldag en de opgekropte frustraties ventileren in hun spel (of op elkaar – zucht).

2. Afgesproken starttijd.

Spreek een begintijdstip af om met het huiswerk te starten. Hier is dat een vast klokuur, maar dat kan natuurlijk een over een tijdsduur gaan die je bijvoorbeeld instelt met de time timer. Geen discussies. Vooraf kondig ik ook regelmatig aan hoeveel tijd er nog rest. Zo kunnen ze hun spel al wat afronden.

3. Verdeel en heers

Samen aan de keukentafel is geen goed idee. A. zit aan de keukentafel zodat ik hem kan begeleiden bij het lezen/schrijven van zijn eerste woordjes. Ondertussen kan ik misschien al eens een paprika snijden of zo.

4. Prikkelarme omgeving

Ik overloop met S. aan de keukentafel wat hij moet doen van taken (lessen zijn er voorlopig nog niet echt bij). Nadien gaat hij naar zijn kamer. Zijn bureau staat bewust niet voor het raam, ook al was dat initieel zo voorzien. Zo kan hij al niet afgeleid zijn door wat er buiten allemaal te zien valt. Het werkhoekje van zijn kamer is bewust erg minimalistisch gehouden. Hoe minder om naar te kijken, hoe beter.
Dat geldt natuurlijk ook voor zijn schoolbenodigdheden: geen overbodige dingen die voor afleiding kunnen zorgen, enkel het hoogst noodzakelijke. De Cappi stiften van Stabilo zijn daar in ieder geval een mooi voorbeeld van. Hoe minder dat er kan wegrollen, op de grond vallen, zoek gelegd worden,… hoe beter.

Om niet afgeleid te worden door geluiden, zet hij zijn hoofdtelefoon op. Zo kan ik ondertussen zorgeloos naar het toilet gaan én doorspoelen.

5. Controle

Ik passeer regelmatig eens langs zijn kamer om hem wat te observeren. Af en toe ga ik eens binnen, kijk ik over zijn schouder mee en geef ik hem er een klopje op 😉 .

6. Geen tijdsdruk

Vorig jaar zat ik altijd met de hete adem van sportactiviteiten in mijn nek. De kinderen moesten snel snel eten en snel snel huiswerk maken. Uiteraard is dat een combinatie die niet werkt. Ik verloor vaak mijn geduld. We hadden immers geen tijd voor geduld. De voetbaltrainingen van zijn jongere broer zijn dit jaar verlaat en de activiteiten van S. vinden enkel plaats in het weekend. Dus hebben we dit jaar tijd. Veel tijd.

Huiswerk getackeld?

Ik zou je kunnen doen geloven dat het nu altijd peis en vree is, maar uiteraard werkt het zo niet. Er zijn nog frustraties en bommekes die barsten, maar over het algemeen is het huiswerk geen onoverkomelijke hindernis meer. Oef!

Hebben jullie ook een verstrooide professor in huis? Hoe pakken jullie het huiswerk bij meerdere kinderen aan? Tips voor lessen zijn ook altijd welkom, want ook die zullen er langzaamaan nog bijkomen

•Deze blogpost bevat producten die door een merk of bedrijf zijn opgestuurd.