Help, de voetbalgekte is weer aangekomen! #samennaarfrankrijk

Het is weer zover.  Een even jaartal, dat wil zeggen een EK of WK in juni en dus de bijhorende voetbalgekte.  Als jongensmama met een voetbalgekke man was de kans heel klein dat ik eraan ging ontsnappen.  Dat wist ik voor we trouwden, maar toch blijf ik me verbazen hoe de man er in opgaat.

Al moet ik eerlijk bekennen dat ik 2 jaar geleden toch ook wel kon genieten van de WK-koorts, maar niet zozeer om het voetbalspel zelf eerder voor de sfeer er rond.  Het samenhorigheidsgevoel, het terrasjesweer met het samenkijken op het grote scherm en vaak ook het bijna-vakantiegevoel zorgden daar voor.

De zonen gaan maar al te graag mee in de voetbalgekte van papa. De voetballers benoemen op de Rode Duivels poster aan hun bed hoort bij het avondritueel.  Sinds deze week komt er ook het stickers verzamelen voor het Rode Duivels Panini stickerboek van Carrerfour bij.

Aangezien wij en de grootouders onze wekelijkse inkopen bij Carrefour doen, kregen we vrij moeiteloos onze Rode Duivels WK 2014 versie vol.  Er werd eens rondgevraagd bij collega’s en klasgenootjes om de gaten op te vangen.  En ik hield een heuse stickerboekhouding bij.  Zo zot is deze moeder dan wel.  Maar naar de echte ruilbeurzen trok ik nog niet. Ik heb mijn grenzen.

Ik ken de nostalgie van de stickerboeken niet echt.  Het is me precies in mijn jeugdige jaren volledig ontgaan en voetbal interesseerde me geen fluit.  Manlief daarentegen vindt het pure nostalgie en ik vind het ook wel iets hebben, maar dat komt eerder door de blije kindergezichtjes. En als er een tattoo in het zakje zit dan komen er nog pretlichtjes in de ogen bij.

Nu is het weer zover.  De eerste stickers plakken al in en dit keer heb ik ontdekt dat ik geen stickerboekhouding moet bijhouden.  Daar is gewoon een boekhoudingsappeke bij.  Hoe zalig is dit.

Het boekhoudingsappeke

Je kan gewoon je stickers op tafel leggen en scannen en zo in je boekhouding zetten.  Zo zie je in één oogopslag welke stickers je dubbel hebt (om te weten of je kan ruilen tijdens het wachten aan de schoolpoort met een andere moeder, ik zeg maar wat ;-)) of welke je nog ontbreekt.

De app heeft ook al zijn dienst bewezen bij het inplakken zelf.  Want dit keer zijn ze voor het eerst oud genoeg om zelf te plakken en te zoeken waar de sticker moet.  Al moet mijn perfectionistische zelve daar wel even diep voor in- en uitademen want de stickers plakken natuurlijk redelijk (tot zéér) scheef nu EN dan krijg je dus ook situaties waarbij een zoon de achterkant met het nummertje van zijn sticker trekt, het weggooit op de hoop en zich dan afvraagt welk nummerke het nu toch weer was. (roloog). Moeder to the rescue: sticker scannen en nummertje van het scherm aflezen (drama afgewimpeld). YES!

In de app zijn er ook nog fancy snufjes ingewerkt met augmented reality, zo kan je dingen inscannen en verschijnen er filmpjes.  Maar ik ben vooral fan van de selfiefunctie, zéér plezant speelgoed dat je kan unlocken als je de juiste sticker scant.

Ondertussen hoopt de man dat er dé sticker tussenzit met dé unieke code om een meet & greet met de Rode Duivels te winnen.

Samengevat

Mijn hoofdtaak bestaat er nu dus vooral uit om te kijken welke producten er in de Carrefour extra veel stickers opleveren en onder andere wat jaarvoorraadjes (vaat)wasmiddeltabs of zo in te slaan.

En als ik dan echt toch nog een tip kan geven aan de app-ontwikkelaars voor binnen 2 jaar: werken met een account.  Zodat oma’s, opa’s, tantes, nonkels, vaders en moeders altijd gesynchroniseerd zijn met de meest actuele stickerboekhouding.  Dat zou pas efficiënt zijn.

Ondergetekend,

Soccermom An

Hebben jullie ook zo’n voetbalgekke huisgenoten?  Of is dit fenomeen jullie geheel onbekend?

Meer info over de stickeractie vind je op levevoetbal.be