Sterren komen meestal te laat…

Sterren komen meestal te laat …en vallende sterren zijn meestal weer verdwenen voor je ze hebt gezien. Zo ook de Perseïden.

Ik heb mijn post van deze week een dagje uitgesteld, want gisteren gingen Echtgenoot en ik sterren kijken op de Kesselse Heide. Niet die van uit de boekske, maar the real stuff.

Provincie Antwerpen heeft best een uitgebreid zomeraanbod: ze organiseren allerlei activiteiten, voor jong en oud. Zoals An jullie al vertelde, nodigde de provincie dit jaar ook een toerende toerist uit China uit.

De 22 – jarige studente vertaler – tolk Zhao Dandan toert van 16 juli tot 16 augustus door Antwaaarpen en in dat kader, mochten de Nonsonsmoms mee op uitstap.

An koos voor vleermuizen, ik voor sterren.

Tussen de activiteiten van Provincie Antwerpen, zat namelijk ook ééntje met als titel ‘Sterren en meteoren op de Kesselse Heide’. Sterren, meteoren én heide op één avond, Echtgenoot zou dolenthousiast zijn.

Echtgenoot tuurde als jong – en iets ouder – manneke namelijk menig uurtje met zijn telescoop het heelal in, op zoek naar onontdekte planeten, chocomelkwegen en paarse gaten. Of zoiets in dat genre…don’t ask me. Waarom hij een voorliefde heeft voor heide, moet je me evenmin vragen, maar het is wat het is.

Onder het motto: “je bent nooit te oud om nerd te worden”, trok ik aldus mijn meest blinky sneakerkes en dook ik een fleece jaske op van uit de kast.

Up and away to Nijlen – city!

Het was even zoeken toen we in Nijlen toekwamen want het adres dat ons doorgegeven was, ook de gecorrigeerde versie er van, bleek niet te kloppen. Het telefoonnummer van de contactpersoon ter plaatse bleek niet bestaan en ook de contactpersoon ter plaatse was niet euh, niet ter plaatse.

Gelukkig vinden Echtgenoot en ik ook onze weg in de donkere Kempen.

Op een open vlakte van de Kesselse Heide, werden we opgewacht door de vriendelijke domeinwachters van de provincie en de enthousiastelingen van Urania, volkssterrenwacht, vergezeld van grote telescopen en warme thee.

Wat een gezellige boel! Eén tip toch: houd je thee nooit warm in een thermoskan waar al vaak koffie in gezeten heeft. Voor theedrinkers die geen koffie drinken is dat echt juk!

En helaas heb ik amper foto’s van de avond. Het was gewoon te donker om mooie foto’s te trekken en de kwaliteit van mijn Huawei – flits is gewoon erbarmelijk.

Maar wat een hemelpracht: ik heb Saturnus en zijn ring gezien, een sterrenwolk, een stuk open sterrenhoop (M67?) én een dubbelster in de staart van de Grote beer. In de steel van zijn panneke, as you will.

Eén van die sterren is namelijk geen ster, maar een dubbelster. Er zijn dus twee sterren als je kijkt met de telescoop….en de man van Urania voegde er enthousiast aan toe dat die twee sterren eigenlijk ook weer dubbelsterren zijn.

Er liepen gisterenavond ook best wel wat kinderen rond, meestal jongens van zo’n 10 jaar oud. Het lijkt me fantastisch om samen met de kinderen te turen naar de hemel en de zotste theorieën te horen. Eéntje om te onthouden voor binnen enkele jaartjes.

Nadat ik heel wat bijgeleerd had over ons universum was het tijd om me lang uitgerekt neer te vleien op de Kesselse Heide en wensen te prevelen bij het zien van vallende sterren. 7 heb ik er gezien. Zo mooi!

En nu maar hopen dat al mijn wensen uit komen…