Het zou de titel van een stripverhaal van Sus&Wis kunnen zijn of van een boek van Roald Dahl. De opvolger van de Grote Vriendelijke Reus of zo.
Helaas is het geen fictie: de kast bestaat en ze staat in mijn slaapkamer, uitpuilend van kledij. Mijn kleerkast op orde houden, dat heb ik nooit gekund. Ze dan ook nog eens moeten opruimen, daar kijk ik verschrikkelijk tegen op.
Vorige week raapte ik echter al mijn moed bij elkaar en het resultaat mag er wezen.
Hebben jullie dat ook? Doorheen de jaren heen, lijk ik kleding te vergaren. Geen dure kleding, maar wel verscheidene soorten en kleuren. Ik heb alles ook in vier verschillende maten, zo ongeveer.
Mijn kleerkast is eigenlijk een vertaling van wat ik ben geweest, wat ik ben en wat ik ooit weer hoop te zijn.
Ik negeerde de kast al een tijdje. Daar ben ik dan wel weer goed in soms, negeren.
Zaterdag zat ik echter met een probleem: helemaal geen plaats meer in die kast en net nu ik enkele mooie nieuwe kledingstukken had gekocht.
De Nononsonsmoms glipten op het middaguur namelijk even weg, helemaal wild en spontaan. Waar naartoe? Naar Brussel, de Nieuwstraat, om naar de Mango – winkel gaan.
Of liever, één van de Mango – winkels, want er blijken er 3 te zijn in de Nieuwstraat. In die van nr. 53 tot 57 verkopen ze Violeta, een lijn van Mango gericht op de iets vollere vormen. Nu ja, van maat 42 tot 52…42 vind ik nu niet echt een volle vorm, maar bon. De tip om eens een kijkje te nemen voor Violeta kreeg ik trouwens van Suryani Six, top tip van top styliste! Meer informatie? Kijk even hier.
Met een klein hartje ging ik naar de winkel toe. In de webshop had ik tal van mooie dingen gezien, maar ik was er van overtuigd dat niets me zou passen.
Verkeerd gedacht, zo bleek! Ik gelukkig, de bankrekening wat minder gelukkig en Echtgenoot nog minder gelukkig.
Toen ik thuis kwam, bleek er echter bijna geen plaats om die mooie, nieuwe kleren weg te leggen in de kast.
Genoeg, het moest veranderen! Die kast moest opgeruimd.
En dit is het resultaat…
Pas mal, non?
Toegegeven, de broeken moet ik nog sorteren. Om dat te kunnen doen, moet ik ze één voor één aandoen. Een pijnlijke en tijdrovende zaak, dat kon er om 23u00 even niet meer bij.
Ah en nog even een tip: dat zwarte kleedje aan de zijkant van mijn kast is een superhandige manier om mijn fantasiejuwelen op orde te houden. Vooral voor die lange kettingen. Het was een kerstkado van mijn grote zus en echt een goeie aanvulling in mijn garderobe!
Een deel van de kleren die de selectie niet gehaald hebben, is weggegooid, de rest schenk ik aan het goede doel. 2e hands verkopen heb ik nog nooit gedaan. Ik denk dat ik er dan beter iemand anders mee kan helpen.
In de kast zit nog steeds een stukje van wat was en wat misschien ooit nog terug zal zijn. Je weet maar nooit…
17 juni 2015
Wat een mooi artikel !! en zo herkenbaar ! Mijn eigen kleerkast is niet altijd mijn beste vriend(in)
17 juni 2015
Amaai hard gewerkt ! Ik ben fier op jou !! Nu dit zelf hier ook thuis doen, want ik zit met exact hetzelfde probleem. Het resultaat is schitterend !
17 juni 2015
Mango is heerlijk , en niet te duur, ik ga er ook graag!!!
17 juni 2015
Netjes!! En nu nog zo houden. Dat is bij mij altijd het moeilijkste deel. 😉
17 juni 2015
Flink! Ik vind dat ook een rotkarwei. Moet ik ook nog aan beginnen, want het kan echt niet meer.
Maar eerst de rotkarwei der rotkarweien: mijn bureau opruimen na 2 schooljaren. Ik heb nog ongeveer 50×50 cm vrij om mijn lessen op voor te bereiden. Ik ga cursussen wegsmijten en didactisch materiaal, geen andere keus want anders moet ik hier bijbouwen!!!
17 juni 2015
Bijna woord voor woord HERKENBAAR! Ik moet dat ook doen, heb het al een beetje gedaan, maar nog steeds werk aan de winkel, in die van mij en in die van de kinderen