fbpx

En toen werd het eventjes stil bij Nononsonsmoms…

Geen uitgebreide of uitbundige post deze week. Want vandaag heeft Nononsonsmoms afscheid moeten nemen van een iemand die ons erg dierbaar was.  

Zo rond 11u10 zag ik dat ik een gemiste oproep had van mijn vader. Vreemd, telefoon op dinsdagvoormiddag van papa die weet dat ik ‘druk druk druk’ ben overdag. Daarom wist ik meteen waarover het zou gaan.

Zo’n 2 maanden geleden werd Bompa Nononsonsmoms opgenomen in het ziekenhuis. Met ups en downs werd hij behandeld voor een gezwel in zijn buikholte. Enkele erg kritieke momenten, een paar operaties en heel wat vervelende onderzoeken later, wisten we dat de situatie er niet erg goed uit zag.  

Toch kwam er eind vorige week ook wat hoopvol nieuws. Gezien de omstandigheden, deed hij het eigenlijk niet slecht. Ondanks het feit dat hij erg verzwakt was doordat hij enkel sondevoeding kreeg, bleek hij een hele sterke man te zijn: zijn longen waren best nog goed en zijn tikker wilde ook nog goed mee. Misschien kon hij toch nog een tijd bij ons blijven.

Het telefoontje van vanmorgen kwam dus onverwachts. Bompa Nononsonsmoms is vorige nacht in zijn slaap overleden, rustig en sereen. De juiste oorzaak kennen ze niet, waarschijnlijk waren zijn reserves gewoon op.

87 jaar was hij en kwam eigenlijk pas op latere leeftijd in het leven van Bomma Nononsonsmoms. Maar voor de kleinkinderen en achterkleinkinderen is Bompa Nononsonsmoms er altijd geweest.

Daar zat ik dan, op mijn opleiding lichaamstaal. Om 15u30 stond mijn hoofd niet meer naar het speuren naar micro-expressies en  het detecteren van lichaamstaal. Ik stapte naar de trainer en legde haar de situatie uit. Zij zei meteen: “Oh maar hij heeft een lang leven gehad, dat valt te verwachten op die leeftijd” en “Ah en hij was ziek, dus dan had je dat zien aankomen”.

Ze bedoelde dat vast goed en rationeel heeft ze gelijk, maar dat betekent niet dat het geen pijn doet om afscheid te moeten nemen. En veel troost bieden zo’n uitspraken niet, althans niet voor mij.

Wat me wél troost is de gedachte dat hij niet nog meer heeft afgezien tijdens de voorbije nacht. En dat is het belangrijkste. 

Rust zacht, Bompa Nononsonsmoms, we gaan je missen…

Gedichtje def

 

 

 

Ik ben An, kort en bondig. 40 herfsten jong en getrouwd met mijn jeugdliefde. Ik hou van bergen, natuur, frisse lucht, reizen, naaien, fotografie, creëren en traag leven. Ondertussen ben ik naarstig op zoek naar een balans tussen mama zijn voor mijn twee zonen van 12 en 11 jaar met ADHD én mijn professionele ontplooiing als zelfstandig personal branding fotograaf onder de naam An Epic View.

21 Reacties

  1. Plus2is5!
    13 mei 2015

    Sterkte! Het maakt niet uit hoe oud of ziek iemand is, het doet altijd pijn om iemand te verliezen die je dierbaar is…

    Beantwoorden
  2. gerhildemaakt
    13 mei 2015

    Sterkte. Vreemde reactie voor iemand die een cursus lichaamstaal geeft, vind ik.

    Beantwoorden
  3. Veel sterkte in deze moeilijke tijd X

    Beantwoorden
  4. Saskia_Sazul
    13 mei 2015

    Hoe oud iemand ook is, het blijft een verlies, iemand die gemist zal worden. Sterkte.

    Beantwoorden
  5. Een lepeltje lekkers
    13 mei 2015

    Sterkte!

    Beantwoorden
  6. piepow
    13 mei 2015

    Wat een vreemde (en naar mijn gevoel ook ongepaste) reactie. Hoe oud ook, het doet altijd pijn. Veel sterkte, en hou de mooie herinneringen goed vast.

    Beantwoorden
  7. Leentje V
    13 mei 2015

    sterkte!

    Beantwoorden
  8. Charlotte Verdonschot
    13 mei 2015

    Sterkte!

    Beantwoorden
  9. Kim
    13 mei 2015

    Veel sterkte Eveline en An! Oud of jong, ziek of niet ziek, het nieuws en verlies komen altijd even hard aan… verpak die mooie herinneringen en koester ze.

    Beantwoorden
  10. luckymieke.blogspot.be
    13 mei 2015

    Heel veel sterkte dames. Iemand afgeven is altijd moeilijk en komt hard aan, soms willen we dingen te snel wegredeneren, maar das nergens voor nodig.

    Beantwoorden
  11. Myriam
    13 mei 2015

    Heel veel sterkte!!!

    Beantwoorden
  12. Khadetjes
    13 mei 2015

    Oh, dit is een tijd voor het hart, niet voor het verstand… Veel sterkte komende week!

    Beantwoorden
  13. Jo Bee
    13 mei 2015

    Sterkte met het verlies.

    Beantwoorden
  14. inspinration
    13 mei 2015

    Gecondoleerd, mooie text.

    Beantwoorden
  15. Patricia
    13 mei 2015

    Wat een ongepaste reactie. Het maakt niet uit of iemand jong of oud, ziek of niet is, het doet steeds pijn om iemand die je graag ziet af te moeten geven. Veel sterkte, lieverd! En ook aan de hele familie.

    Beantwoorden
  16. Davina
    13 mei 2015

    Veel sterkte voor jou en je familie x

    Beantwoorden
  17. Ellen Naait
    13 mei 2015

    Heel veel sterkte gewenst daar!

    Beantwoorden
  18. miss pixie
    13 mei 2015

    Veel sterkte gewenst. Dikke knuffel X

    Beantwoorden
  19. Little Train
    13 mei 2015

    Veel sterkte!

    Beantwoorden
  20. jochapeau
    15 mei 2015

    Heel veel sterkte …

    Beantwoorden
  21. […] En toen werd het eventjes stil bij Nononsonsmoms […]

    Beantwoorden

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.