Op verkenning in de Vogezen in de herfst

De bergen in de herfst. Dat stond al jaren op mijn must see lijst.  Maar helaas is de herfstvakantie voor de man een moeilijke periode om verlof te nemen.  Het kwam er dus nog nooit van.

Aangezien we beide 40 werden/worden deze periode én ook nog eens 15 jaar getrouwd zijn op 28 oktober, besloten we om er een verlengd weekend op uit te trekken. Zonder kinderen.

De bestemming was dan ook snel beslist. De echte Alpen waren net wat te ver voor een weekendje weg, maar de Vogezen was wel een haalbare kaart.

Op vrijdag nadat de kinderen naar school vertrokken reden we richting Vogezen.  

Aangezien we pas in de late namiddag planden toe te komen en het eind oktober al sneller donker wordt, zocht ik onderweg op Komoot naar een korte maar wel avontuurlijke wandeling.  De zon scheen voor de allerlaatste dag en daar wilden we graag nog met volle teugen van genieten.

We werken standaard met Komoot om onze wandelingen te zoeken en te plannen. We kochten de offline kaarten, waardoor we niet afhankelijk zijn van internet en Komoot werkt onderweg perfect samen met mijn Polar Grit X Pro.

Wandeling: Rocher Hans – Lac Blanc (5 km)

Ik vond een wandeling op Komoot die als avontuurlijk bestempeld werd, maar van slechts 5 km rond Lac Blanc

En dat was meteen een schot in de roos.  

Prachtige wandeling, redelijk avontuurlijk (verwacht je niet aan een gewoon wandelpad) én met fenomenale uitzichten.

Het was er ondanks ons late vertrekuur nog behoorlijk druk.  En aan het pad te zien, is dit een zeer druk bezochte plek.  Zo laat vertrekken bleek een goede zet met het mooie weer.

Overnachten bij Les Bas-Rupts

We logeerden bij Les Bas-Rupts  nabij Gérardmer: een leuk en gezellig hotel, waar we ook reserveerden in het restaurant van het hotel. Ze hebben er standaard een vegetarisch menu en dat was erg lekker.

De kamers zorgden voor een instant skivakantie gevoel. Zacht linnen en heel veel hout.  Iets waar wij heel erg veel van houden in de bergen.

De mensen zijn vriendelijk maar kwamen voor ons net wat te afstandelijk over.  Ik denk dat de Franse gereserveerdheid ons niet zo ligt. Ofwel maken we echt slechte grapjes. Dat kan ook.

Na zonneschijn komt regen

Voor zaterdag had de man een wandeling uitgestippeld van 10 km en rond de 500 hoogtemeters.  Maar een korte blik op de weerkaart zorgde voor een wijziging van plannen.

Bezoek La Bresse

Het ging de hele dag regenen en we besloten wat sightseeing te doen vanuit de auto.  We bezochten eerst La Bresse.  

Een heel gezellig stadje waar ik nog snel een regencape kocht in de sportwinkel. Want mijn regenjas bleek nog thuis te liggen.  We wandelden wat naast de rivier ‘Moselotte’ die dwars door het dorp stroomt en we gingen, wegens echt te nat, een koffie drinken bij de plaatselijke bakker.  Vergezeld van de allerbeste croissants natuurlijk.

Lac Des Corbeaux

We reden vandaar door naar Lac Des Corbeaux dat vlak bij La Bresse ligt en werden getrakteerd op een bos gehuld in de allermooiste herfstkleuren.  Zelfs de regen kon daar niks aan veranderen.  Ik nam wat foto’s en we wandelden een toertje rond het meer in de regen.  

Route Des Crêtes – Le Grand Ballon

Als laatste reden we naar Le Grand Ballon. De hoogste top van de Vogezen.

We reden via de Route Des Crêtes en keken onze ogen uit.  De Route Des Crêtes is echt een magnifieke weg die over de afgeronde bergen van de Vogezen slingert. Ondanks dat we regelmatig in de mist reden, keken we onze ogen uit.  Dit moet op een heldere dag echt wel de max zijn.

We parkeerden vlak onder Le grand Ballon, trokken onze regenjas aan en wandelden het laatste stukje naar de top.  Heel veel van het uitzicht zagen we niet en we waaiden bijna weg, maar we hebben toch even kunnen genieten van het hoogste punt.

Na regen komt zonneschijn

Op zondag beloofde het een betere dag te worden en besloten we de wandeling te doen die de man uitstippelde.

Wandeling Sentier des Roches + le Hohneck (10 km – 480 hm)

Een wandeling die vertrekt vanop Col De La Schlucht via het sentier des Roches om zo over ‘Le Hohneck’ terug te keren. Je kan de wandeling hier zien op Komoot

Hoewel we nog in de mist vertrokken, klaarde het onderweg helemaal op. Sentier des Roches is echt een aanrader.  Onze kinderen zouden dit geweldig gevonden hebben. 

Zoals de naam al zegt, een pad over en langs rotsen, met veel leuningen en trapjes. De keren dat je je voeten plat op de grond kan zetten zijn op 1 hand te tellen.  Niet voor mensen met hoogtevrees of mensen die niet tredzeker zijn.  Je doet ook best voor deze wandelingen stevige bergbottines aan en geen lichte wandelschoenen.  

Boven op le Hohneck werden we getrakteerd op prachtige vergezichten, want de wolken waren ondertussen helemaal opgetrokken.

Je moet er wel tegen kunnen dat je de berg deelt met veel mensen.  Je kan immers gewoon aan de top parkeren met de auto.  Op zondag ben je dus alles behalve alleen daar.  

We hebben alvast genoten van onze allereerste kennismaking met de Vogezen.  De herfstkleuren waren op hun toppunt, wat echt wel een meevaller was.  Gewoon met je auto door de Vogezen rijden is al een lust voor het oog. 

We waren allebei verrast door de prachtige vergezichten die je constant had.  Iets wat je veel minder hebt in het hooggebergte, want dan kijk je meestal gewoon tegen de berg er naast aan. 

De Vogezen zijn heel toegankelijk. Op elke berg raak je gewoon met de auto. Vandaar ook de populariteit.  Het nadeel is dat je heel wat mooie plekken en wandelpaden moet delen met veel andere mensen.  Zelfs op dagen dat het weer maar zus en zo is.

We hebben heel erg genoten van deze trip en willen graag nog eens terugkomen met de kinderen, want ook voor hen is er heel veel te beleven in de Vogezen.