Te voet van ons huis in Tremelo naar Ottenburg, waar oma en opa wonen. Met de kinderen (10 en 11 jaar). In 3 dagen. Met de tent op onze rug. Dat was het plan. Dat was ons microavontuur.
Op microavontuur
Het tweede jaar op rij wordt onze traditionele skireis tijdens de paasvakantie geannuleerd. Maar de nood aan avontuur en ademruimte was te groot. Er werd gekeken naar vakantiehuisjes en AirBnB, maar niemand van ons bleek echt warm te worden van dat idee. Het kost uiteindelijk allemaal nog redelijk veel, voor vaak nog minder comfort dan thuis, op een locatie die ongetwijfeld mooi is, maar waar we nu niet echt heel wild van werden.
Geïnspireerd door de microavonturen van Lowa opperde ik dat we, van die honderden euro’s dat zo een minireisje al snel kost, misschien een tweede bivaktent konden kopen zodat we met ons vieren op bivaktocht konden gaan. Plots was iedereen razend enthousiast.
Ik ging al eens met beide kinderen op bivaktocht en dus hadden we al een bivaktent voor 3 personen. We besloten om een extra 3-persoonstent bij te kopen zodat we ons per twee konden opsplitsen met nog voldoende plek om onze spullen in de tent te leggen.
Welcome To My Garden
Het initiële plan was om van bivakzone naar bivakzone te stappen, maar door de covidmaatregelen zijn alle bivakzones helaas gesloten. Op zoek naar plan B. Via Eva leerde ik Welcome To My Garden kennen. WTMG is een platform waar mensen hun tuin kunnen openstellen voor trekkers. Enkel voor wie er te voet of met de fiets op uit trekt.
Na een korte zoektocht op het platform ontstond het plan om van hier in Tremelo naar Oma en Opa Ottenburg te stappen. Tussen de 40 en 50 km en dus perfect om te overbruggen in 3 dagen.
Bivaktocht met kinderen
Dag 1: Tremelo – Kessel-Lo: 18,6 km
De sneeuw was nog hier en daar te bespeuren, maar het was droog. Dus we trokken de achterdeur dicht en begonnen met veel enthousiasme aan onze eerste etappe.
Onderweg passeerden we vlak bij het huis van Eveline die met haar gezin ons enthousiast stond op te wachten. We besloten onze lunchpauze bij hen op het terras te houden en lieten de warme choco en koffie ons welgevallen. De kinderen leefden zich zelfs nog uit in de tuin.
In de namiddag kwam de zon als eens piepen. Iets wat iedereen voorzag van een portie extra energie.
De tweede verrassing van de dag kwam van de andere oma en opa die besloten hadden om met de fiets ergens langs onze route op te duiken voor wat extra bevoorrading in de vorm van Fristi, frisdrank en draculatanden. Ze wandelden zelfs een stukje mee van onze route wat weer voor de nodige afwisseling zorgde.
Op het einde van de dag kwamen we dan aan in onze allereerste Welcome To My Garden tuin. De tuin van Boris. Onder een stralend, niet al te warm zonnetje, zetten we onze tentjes op in zijn tuin, terwijl de kinderen na 18 km nog energie hadden om op de trampoline te springen. We voelden ons meteen thuis.
Er werd water gekookt, uit zakjes en pakjes gegeten, kampvuur gemaakt en er werden spelletjes gespeeld. Moe maar voldaan kropen we in onze tentjes.
Dag 2: Kessel-Lo – Vaalbeek: 15,8 km
De nacht was koud. Ondanks dat onze slaapzakken temperatuurconform waren, sliepen we met zijn allen op zomermatjes. Isolatiewaarde nul komma nul. Je voelde de koude gewoon uit de grond komen. Niet dat dat een verrassing was. Maar iedereen van een slaapmatje voorzien met een conforme isolatiewaarde is iets wat budgetgewijs niet echt ingecalculeerd was. En dus deden wet het maar met de zomermatjes.
De ijskristallen werden van ons tentdoek geschraapt, er werd koffie/warme choco gemaakt en we ruimden alles op.
De tocht van vandaag werd wat ingekort op het initiële plan, wegens een kind dat na het trampolinespringen een zwelling had aan de onderkant van de voet. Er werd zelfs al een plan B en C opgesteld maar dat bleek gelukkig niet nodig.
Vandaag stapten we door het mooie provinciaal domein van Kessel-Lo door het centrum van Leuven. Ideaal voor een luxueuze take-away lunch. De croques en panini’s gingen vlot binnen evenals het ijsje. We leerden nog nieuwe paadjes kennen in een stad die we dachten te kennen en liepen via het sportkot de stad uit.
Aan het Arenbergkasteel werden we weer verrast door oma en opa. De frisdrank, het snoep, de koeken en de paaseitjes gingen vlot binnen.
Klaar om de laatste kilometers van de dag af te leggen. We stapten door het mooie Heverleebos om uit te komen in de tuin van Guide & An. Twee warme mensen die ons weer onmiddellijk thuis deden voelen. De apero en de chips werden bovengehaald en moe maar voldoen eindigden we de dag weer rond het kampvuur.
Het beloofde ook een warmere nacht te worden.
verrassingsbevoorrading
Dag 3: Vaalbeek – Ottenburg: 12 km
De laatste dag en er werd regen voorspeld. Het plan was zo snel mogelijk in te pakken voor de ergste regen er zou zijn. Om 7 uur werden we wakker in een stille tent. Het was nog niet begonnen met regenen en dus werd er zo snel mogelijk ingepakt, om nadien rustig onder het afdak te kunnen ontbijten.
Het plan werkte. De tenten waren net ingepakt voor de eerste druppels uit de hemel vielen. We hadden duidelijk al meer routine op deze tweede ochtend. We vertrokken zelfs een uur vroeger dan de dag voordien.
Met onze regenkledij aan vertrokken we aan ons laatste deel van de route, dwars door het Meerdaelwoud (waar we zelfs een ree zagen) over de taalgrens kwamen we aan in Nethen. De fietsenstalling van het plaatselijke schooltje bleek de ideale plek om even droog te pauzeren.
Tegen de middag was het dan eindelijk zover en passeerden we het bordje ‘Ottenburg’. Nog anderhalve kilometer en na een laatste stevige klim zagen we een enthousiaste oma Ottenburg ons tegemoet stappen in de regen. Geen weer voor een hond door te jagen, maar wij hebben het toch maar mooi gedaan. 46,5 km hebben onze – jawel nog steeds droge – voeten gestapt.
Topteam
Zo een stapavontuur, of het nu een huttentocht of een bivaktocht is, heeft iets heroïsch. Het zalige gevoel om op eigen kracht iets te doen. Om eindelijk dat doel te bereiken. Enerzijds blij zijn dat je er bent, anderzijds weemoedig zijn dat het avontuur al voorbij is.
Zo een microavontuur is de beste teambuildingsactiviteit voor ons als gezin. Samen een doel bereiken, met de nodige hindernissen, zorgt niet alleen voor fantastische herinneringen, maar ook voor een diepe verbondenheid met elkaar.
Trots op mijn team.
Wil je zelf een microavontuur ondernemen, check dan zeker eens de website van Lowa voor de nodige inspiratie. En met hun handige schoenenzoeker vind je ineens de beste schoenen voor jouw microavontuur.
Praktisch:
- 3 persoons bivaktent Fresh & Black – met 4 kg wel aan de zware kant
- 3 persoons bivaktent Forclaz – 2700 g en heel snel op te zetten. Aanrader.
- Wandelschoenen: Lowa Innox Pro GTX Mid WS
- Wandelschoenen man: Lowa Maddox GTX Lo
- Wandelschoenen kinderen: Lowa Kody III GTX Mid (beste wandelschoenen die ze ooit hebben gedragen)
- Rugzakken: Osprey Aether AG 70 L (man) Bach Voyager (ik), Deuter Fox 40 (kinderen) bij Kariboe
- Route uitgestippeld via Komoot, vlekkeloze navigatie onderweg via mijn Polar Grit X
