Gisteren was het exact tien jaar geleden dat ik mama werd. Dat betekent dus evenveel als dat er vanaf nu een echte tiener in huis rondloopt.
Feesten
Zondag vierden we al feest met de familie. Gezellig samenzijn met pizza van de Italiaan, vers gedraaid ambachtelijk ijs en lekkere aardbeitjes. Het zonnetje was van de partij en de reuzegrote goal die hij gevraagd had als cadeau, kon aan een serieuze test onderworpen worden. Ook de kleine opblaasbare goal werd goedgekeurd. Deze is heel compact mee te nemen op reis, maar hier zal ze vooral meegenomen worden naar de goalloze tuin van oma en opa op zondagen.
Verder kreeg hij nog een gepersonaliseerd Uno spel van Smartphoto. Uno is hier echt het meest favoriete gezelschapsspel EVER. Een gepersonaliseerd exemplaar is dan ook ideaal om mee te nemen op zomerkamp én om al die foto’s, die hier op de computer staan, de plaats te geven die ze verdienen.
2009 – 2019
De zoon zien opgroeien van een baby tot een tienjarige was een intense ervaring. Met vallen en opstaan en met blutsen en builen. Ik heb zo veel geleerd over mezelf en over het leven dankzij het moederschap. Waarden en normen draaiden soms 180°. Visies over opvoeden draaiden al even hard. Er blijft maar weinig over van de An die ik 10 jaar geleden was. Samen met de zoon groeide ook ik, misschien minder zichtbaar, maar de metamorfose is niet te ontkennen.
Ik begrijp hem niet altijd even goed. Onze karakters staan regelmatig lijnrecht tegenover elkaar, maar we leerden elkaar te vinden. En dat is goed zo.
Voor de gelegenheid dook ik eens in mijn fotoarchief. 10 jaar geleden was dat nog zeer beknopt. Elk jaar koos ik één foto uit. Als ik het eindresultaat nu zie, kan ik niet meer ontkennen dat hij de schattige kleuterjaren ontgroeid is.
0 
1 
2 
3 
4 
5 
6 
7 
8 
9 
10
Ik ben trots dat ik mama mag zijn van deze tiener. Hij barst van levensvreugde en heeft lak aan elke vorm status. Hij vergelijkt en meet zich niet met anderen, hij is gewoon helemaal zichzelf.
Er zullen waarschijnlijk nog veel hindernissen volgen. De echte puberteit staat nog voor de deur. Dat wordt ongetwijfeld nog een heel groot avontuur. Maar dat komt helemaal goed, want als er één ding is waar wij allemaal van houden, dan is het avontuur.
17 mei 2019
Gefeliciteerd met de verjaardag van je zoon nog.
17 mei 2019
Dank je wel ❤️
17 mei 2019
Proficiat! Wat een mooie foto’s ook en een prachtzoon, zo te horen. Onze kinderen schelen niet veel. Ook hier 2 jongens – de oudste wordt over een paar maanden 10 – die net een jaar schelen. En vooral de oudste met een flinke gebruiksaanwijzing. Ik hou zielsveel van hem en zijn broertje, maar makkelijk vind ik het niet. Jij bent gestopt met de werk-ratrace, begrijp ik uit je blog. Ik zou het graag willen maar dat zit er net niet in. Wel van baan veranderd – daardoor werk ik nu dichterbij en minder intensieve taken – en werk ik inmiddels ook veel minder uren. Dit is wat haalbaar was, maar het blijft een uitdaging tussen werk, school, clubjes, rust, begeleiding….. Maar goed, ze worden groot, en mooi groot. Mogen het helemaal hun eigen mensjes blijven en worden die zich op hun eigen manier staande kunnen houden.
17 mei 2019
Ja, idd. Momenteel werk ik niet, al ben ik wel met 1001 dingen bezig. Want huismoederen alleen daar word ik niet gelukkig van. Maar zoals het nu is, is het mooi. Veel minder stress. Ik werd geleefd vroeger. Nu leef ik.
Ze worden mooi groot… en daar doen we het allemaal voor x
17 mei 2019
Proficiat! Prachtige, intense ervaring he dat ouderschap! Maar je doet dat goed! <3
17 mei 2019
Zo lief. Dank je wel Lies. x
17 mei 2019
Mooie foto’s! De tijd vliegt! Ik herinner me zijn geboortekaartje in onze postbus, kleeft in mijn album… Carpe diem! X
17 mei 2019
Alsof het gisteren was x
17 mei 2019
Heerlijk, al die foto’s én een fotocadeau!
Hiep Hiep Hoera voor moeder en kind!
xxx
21 mei 2019
Dank je wel x