Ons huis na 10 jaar

Iets meer dan 10 jaar geleden verhuisden we naar dit huis: een nieuwbouwhuis dat we zelf lieten bouwen. We hadden toen onze dromen en wensen voor dit huis. Nu, 10 jaar later, zijn onze wensen toch wat veranderd.

10 jaar geleden

Eind 2008 werd het huis opgeleverd en konden we verhuizen. Op dat moment was het nog lang niet klaar, maar zoals dat gaat, lieten de financiële middelen niet meer toe. We lieten het huis bouwen, de leidingen leggen, chape- en stukadoorwerken uitvoeren en al de rest deden we zelf. Het hele huis werd door ons gevloerd en van wandtegels voorzien. Met dank aan mijn handige papa, anders was ons dat nooit gelukt. Voor een badkamer was er nog geen geld en dus deden we het drie jaar lang met een douche en een wasbak. De binnendeuren boven werden ook nog achterwege gelaten. Allemaal voor later. Voor een stuk een bewuste keuze. De bank wilde ons gerust een zwaardere lening geven, maar daar bedankten we toch voor.
Het huis zelf werd architecturaal vrij simpel gehouden om ook op die manier de kosten te drukken.

De keuken kwam er wel direct, maar ook dat was een serieus compromis. Mijn droom was een keuken met greeploze kastjes, maar helaas was die prijs toen voor ons niet haalbaar. De nisssen werden voorzien voor een inbouwoven, -microgolfoven en -koelkast, maar de toestellen lieten we nog achterwege. We deden nog wel wat verder met de combi-oven en koelkast van uit onze huurperiode. Zo moesten we uiteindelijk enkel een kookplaat en een dampkap aanschaffen. De wasbak werd een simpel inox exemplaar met de goedkoopste kraan (die ondertussen al vervangen werd door een Ikea-exemplaar). De vaatwasmachine kregen we gelukkig cadeau. Het plan was toen om na 10 jaar dan echt onze droomkeuken te zetten.

10 jaar later

Ondertussen kan ik zeggen dat het huis langzaamaan af is. Er kwam een gashaard, de inbouwtoestellen zitten in de keuken, we hebben een badkamer, binnendeuren boven en gordijnen op maat. Op de gang na raakte ook alles al eens geschilderd. Stillaan wordt het zelfs tijd voor een tweede verfronde om al de souvenirs van plakkende kleuterhandjes aan de trap te verbergen.

Wat in de toekomst?

In de 10 jaar die voorbij zijn, is er heel wat veranderd. Ten eerste is onze smaak al wat veranderd, maar onze visie op het leven onderging de grootste transformatie. Zo kwam minimalisme op ons pad en pasten we de opvoeding van de kinderen aan op de noden die bij ADHD komen kijken. Bijna twee jaar geleden bleef ik thuis van het werk en ondertussen is dat nog steeds het geval. Uiteindelijk ben ik nu heel blij dat we in 2008 niet voor die zwaarste schulden gingen, anders was dat thuisblijven geen optie geweest. Al heeft dat thuisblijven uiteraard wel financiële gevolgen: én een droomhuis én veel ervaringen opdoen én thuisblijven dat gaat niet. We moeten kiezen.

En die nieuwe keuken?

Ik droom nog steeds van die keuken met greeploze kastjes en zoek regelmatig inspiratie op het wereld wijde web. Vooral keukens zoals deze met een kookeiland hebben mijn voorkeur. Ik geniet eigenlijk vooral van het proces: het dromen dus.

Uiteraard moeten een aantal zaken in een huis nu eenmaal gebeuren. Een huis evolueert sowieso mee met haar bewoners. Zo gaf ik mezelf nog een naaikamer cadeau, een hobby waar 10 jaar geleden nog geen sprake van was, en veranderde de speelkamer beneden in iets dat meer tienerproof is.

Voorlopig blijft het dus bij dromen, kijken en genieten van anderen hun interieuraanpassingen. Wie weet komt die keuken er binnen 10 jaar, omdat dan de kastjes uiteen vallen of zo. Maar verder voldoet onze huidige keuken, op de handgrepen na, perfect aan onze wensen. Ze is praktisch, ruim en er kraakt of piept nog niets.

Dromen, wensen en mensen evolueren doorheen de tijd. Wie weet wat er de komende 10 jaar op ons pad komt.
Feit is dat ik hier nog steeds enorm graag woon, omwille van de rust, omwille van de mensen, omwille van de sfeer. Daar kan geen baksteen in de maag tegen op.

Zie jij ook een evolutie in wensen voor je huis doorheen de jaren? Welke ideeën liet jij al varen?