“Ben je thuis? Mag ik langskomen om 1 van de puntjes van je 37 manieren om je verjaardag te vieren af te vinken?”
Dit berichtje kreeg ik via What’s App. Ik was thuis, maar ik zei nee op het langskomen. Met veel moeite en schuldgevoel. Maar ik deed het toch.
Avondspits
Uiteraard had ik heel graag ja gezegd, maar ik wist gewoon dat het niet de verstandigste optie was. De avondspits is altijd een uitdaging en hectisch. De kinderen moesten nog eten, dat eten moest nog op tafel raken en ze moesten nog hun voetbalkleren aandoen voor ik naar een workshop vertrok. Huiswerk was er gelukkig op vrijdag niet bij, want anders moest dat ook nog gebeuren. Allemaal niet onoverkomelijk. Sommige mensen doen dat met twee vingers in de neus en vijf kinderen aan de andere hand. Maar voor mij en mijn kinderen is dat al uitdagend genoeg met de weinige afleiding die er in huis is. Mocht er op dat moment nog leuk bezoek komen, weet ik gewoon dat het allemaal in het honderd loopt, dat ik in plaats van 10 keer, iets honderd keer moet herhalen en uiteindelijk met stress moet vertrekken. En in sommige gevallen achteraf weer spijt heb over de manier waarop ik tegen mijn kinderen gereageerd heb.
Allesbehalve van wat net de bedoeling zou zijn van het leuke bezoekje, maar wel het effect dat het zou hebben. En dus veegde ik mijn moed bij elkaar en zei nee. Bang om kwetsend, afwijzend en ondankbaar over te komen. Want ik weet dat die vraag uit heel veel liefde en goedheid kwam. En ik weet ook dat het eigenlijk al veel te lang geleden is dat we elkaar nog zagen.
Egoïstische bitch
Hoe mooi het ook klinkt, kiezen voor jezelf is niet gemakkelijk. Kiezen voor jezelf is soms mensen die je graag zien even teleurstellen en hopen dat ze je geen egoïstische bitch vinden. Ik vertrouw er gewoon op dat ik al voldoende krediet heb opgebouwd op andere momenten om niet naar de onderste schuif te zakken. En binnenkort gaan we gewoon lekker samen lunchen om die misgelopen tijd goed te maken, dat spraken we wel af.
Neen zeggen, het is verdomd lastig.
12 november 2018
goed dat je durfde nee zeggen, jammer dat het moest omwille van de timing
13 november 2018
Gelukkig komt er een herkansing
13 november 2018
Ik lees dit met prikkende ogen. Wat moedig van je dat je neen zei en dat je je gevoel daarbij deelt met je ‘lezers’. Het lijkt alsof we onszelf zo vaak moeten verantwoorden. Is dat iets van deze tijd? Of worstelden onze ouders daar ook al mee? Ik vind het gevoel van jezelf te moeten verantwoorden zó verschrikkelijk. Ik begrijp je en vind het aangrijpend dat je schrijft dat je soms spijt hebt van hoe je reageert op je kinderen. Ik heb meerdere keren per week het gevoel dat ik onnodig boos werd of mijn geduld verloor en dat ik daarbij de verkeerde woorden gebruikte en helemaal veranderde in een moeder die nooit wou zijn. Verschrikkelijk vind ik dat.. Ik ben op zoek naar manieren om dat te vermijden, ik denk dat ik weet waaraan het ligt (de eeuwige ochtend- en avondrush) maar wat doe je eraan… En toen prikten mijn ogen weer.
13 november 2018
Door tijdsdruk breng ik ongewild stress over op mijn kinderen zonder dat ik dat besef. En zij zijn duidelijk heel gevoelig voor die dingen. Ze weten mijn knoppen te vinden op zo’n moment.
Door thuis te blijven, is er hier een gigantische verbetering gekomen. Vandaar dat ik ook heel goed weet wat ik niet meer wil.
Maar zelfs dan ben ik niet perfect hoor. Er zijn nu eenmaal goede dagen en minder goede dagen. Dat hoort bij het leven en er is niets mis mee. Maar als ik er controle over heb, dan zal ik er proberen het beste van te maken. Doen we dat niet allemaal? We zijn maar mensen. Net zoals onze kinderen.
13 november 2018
Nee zeggen tegen een ander, is ja zeggen tegen jezelf. Moet ik soms ook tegen mezelf zeggen, want nee zeggen is echt niet makkelijk…
16 november 2018
Zo is dat x
13 november 2018
Neen zeggen is altijd moeilijk. Want stel dat die ander jou dan minder graag ziet? Ik vind het ook een vervelende taak. Vooral omdat ik helemaal de neiging heb om me dan te verantwoorden en zelfs dingen zou verzinnen zodat de tegenpartij wel zou begrijpen waarom ik neen zeg. Belachelijk gewoon en toch stap ik herhaaldelijk in die val.
16 november 2018
Ik ook hoor 😉
15 november 2018
Wat knap dat je dit kon! Het was absoluut de juiste beslissing maar het is absoluut niet altijd even makkelijk. Ik zou het er zelf heel moeilijk met gehad hebben. En dat terwijl je echt wel meer wint als je soms eens neen zegt en aan jezelf denkt.
16 november 2018
Zo is dat. Helaas blijft het moeilijk.