Vlot vroeg opstaan – Hoe doe ik dat?

Al anderhalve maand rol ik ’s ochtends voor dag en dauw mijn bed uit.  Iets waar ik veel vragen over krijg.  Hoe ik dat doe met de kinderen? Of ik blijf snoozen? En wat in het weekend?  Hoog tijd om die vragen te beantwoorden.

Om hoe laat ga je slapen?

Meestal ga ik slapen tussen 22 uur en 22:30 uur.  Volgens mijn Fitbit kom ik dan soms net wel, maar vaak ook niet aan 6 uur slaap.  Hoewel ik steeds dacht dat ik minstens 7 uur nodig had om deftig te kunnen functioneren, is dat dus niet het geval.  Het zit gewoon in mijn hoofd. Het is iets wat ik mezelf graag doe geloven. Een onderwerp dat trouwens ook in The Miracle Morning aan bod komt.  Wanneer je te laat gaat slapen en daarbij denkt dat je te weinig slaap zal hebben, voel je je ’s morgens ook heel moe en bevestig je op die manier ook die gedachte.  Wanneer je gaat slapen en je tegen jezelf zegt dat het precies de hoeveelheid slaap is die je nodig hebt, gaat het prima.  Het is een mindset.  En ik ben me er heel bewust van geworden dat negatieve denkpatronen vaak boosdoeners zijn.  Uiteraard zit er geen oneindige rekbaarheid op de hoeveelheid slaap die we nodig hebben, maar wel veel meer dan we onszelf doen geloven.

Snoozen of recht uit je bed?

Ik was de koningin van Snoozeland, maar sinds ik vroeg opsta is dat echt een no – go.  Ook dit onderwerp wordt besproken in The Miracle Morning. Je moet onmiddellijk je bed uit.  Zo geef je je lichaam het signaal dat je aan je dag wilt beginnen.  Vaak begint dat ook weer met de mindset die je hebt vlak voor je gaat slapen.  Wanneer je echt uitkijkt naar de volgende ochtend omdat je weer vroeg mag opstaan, alsof je een kind bent dat naar een pretpark gaat, zal dat ’s morgens ook veel beter gaan.  Je zal zin hebben in je dag.  Snoozen is tegen jezelf zeggen dat je geen zin hebt om aan de dag te beginnen. Dus nope, geen gesnooze meer.  Bovendien zou mijn man dat ook niet echt appreciëren.

Slaapt je partner dan gewoon verder?

Ja dus.  Die doet hier niet aan mee en draait zich nog eens om wanneer ik opsta.  Ik gebruik het stil alarm van mijn Fitbit als wekker, daardoor hij heeft er meestal geen last van.  Ik kom direct uit mijn bed en ga de kamer uit.  Mijn man is een erg lichte slaper, maar hij wordt zelfs niet altijd wakker van mijn ochtendlijk manoeuvre. Sinds kort staat hij wel 1 keer per week ook om 6 uur op om te kunnen gaan lopen vooraleer hij naar zijn werk vertrekt.  Iets wat hij vroeger nooit deed, maar nu er iemand wakker is, werkt dat ook voor hem motiverend.

Gaat je partner mee zo vroeg slapen?

Nee, niet altijd.  Maar wel vroeger dan vroeger.  En soms eens gelijktijdig.  Wanneer hij om 22 uur van een vergadering thuiskomt, kan hij niet direct gaan slapen.  Hij moet eerst nog tot rust kunnen komen.  Meestal ben ik al lang in dromenland als hij erbij komt. Een zeer aangename bijwerking van mijn vroege ritme trouwens.  Mijn hoofd raakt het kopkussen en ik slaap.  Dat terwijl ik vroeger nog heel lang lag te woelen of niet kon slapen zolang er niemand naast mij lag.

Ga je bewuster om met schermtijd?

Dat valt toch wel tegen en blijft een serieus werkpunt.  Sinds IOS schermtijd lanceerde werd ik weeral eens keihard op de feiten gedrukt.  Maar ik probeer ’s avonds en ’s morgens voor half 7  van sociale media te blijven.  Mijn telefoon staat dan ook automatisch op niet storen van 22 tot 7 uur.

Wat doe je in het weekend?

Uitslapen tot 6:30 uur.  😉 Ik zet mijn wekker om half 7 in het weekend.  Omdat het vrijdag- en zaterdagavond ook regelmatig wat later wordt.  Toch zorgt dat voor wat onvrede, want meestal verschijnt het eerste kind hier toch al rond kwart voor 7 en kan ik dus mijn ochtendroutine niet doen zoals ik ze op weekdagen doe.  Al heeft het ook wel zijn voordelen, want er is niets zo fijn als 2 kinderen die ’s morgens je komen vergezellen onder het dekentje in de zetel om te knuffelen. Een betere manier om de dag te beginnen is er eigenlijk niet.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het vroeg opstaan moeilijker had verwacht, zeker door mijn grote hekel aan vroeg opstaan.  Maar het gaat vlot.  Ik zit beter in mijn vel en voel me sterker in het leven staan, hoe gek dat ook klinkt.  Daardoor is het ook helemaal niet moeilijk om wilskracht te hebben.  Er komt weinig wilskracht aan te pas zelfs.  Belangrijk is wel dat je er echt een leuk moment voor jezelf van maakt. Dingen waar je naar uitkijkt, dingen voor jezelf, dingen die je beter maken.  Zo begon ik twee weken geleden met lopen om 5 uur.  Maar ik merk dat dat wel wat wilskracht van me vergt.  Al voelt het heerlijk om om 6 uur ’s morgens gedoucht klaar te staan en al 5 km in de benen te hebben, toch zou ik het niet direct in je ochtendroutine stoppen als je pas begint.

Gaat vroeg opstaan je problemen oplossen? Nope.  Is het iets voor jou? Misschien, misschien ook niet.  Je moet vooral niets doen waar je geen zin in hebt.  Maar wat hier begon als een zot plan, lijkt anderhalve maand later plots zo zot niet meer.  Zot hé?