… een kaarsenhouder, een fotokader, een karaf, een badmat, een hoeslaken, een bloempot, een fruitschaal, een opbergdoos en een krukje. Het zou een zeer amusant spelletje zijn waar zelfs de meeste lange autorit mee geanimeerd raakt, moest ik alles opsommen wat ik ooit kocht bij de Ikea. Vorige maand besloot ik een vriendin te vergezellen op haar tripje naar de Ikea. Ik gaf mezelf daarbij de opdracht om enkel de dingen te kopen die ik echt nodig had: 2 lampen voor in onze armaturen. Een korte poll op Instagram leerde mij dat 9 op de 10 mensen dacht dat het me niet ging lukken.
Hoe het begon?
In januari deed ik samen met de kinderen mee aan het minimalism game. Uiteindelijk deed ik veel meer weg dan de 465 items die het minimalism game voorschrijft, het waren er duizenden. Dat ging redelijk vlot en ik vond het zo motiverend dat ik uiteindelijk nog steeds verder aan het ontspullen ben. I’m unstoppable. Wanneer je vriendin dan vraagt of je zin hebt om samen naar de Ikea te gaan voor een lunch en omdat ze wat spullen nodig had, begon voor mij pas de echte uitdaging. 
Je kan niet een hele maand alle spullen die je niet meer gebruikt wegdoen om dan zomaar een nieuwe lading onnodige items in huis te halen. Ik besloot mee te gaan en me te houden aan mijn voorgeschreven boodschappenlijst. Ik dacht thuis goed na over de spullen die ik écht nodig had. Dat bleken enkel 2 lampen te zijn voor – o ironie – 2 nog verpakte nachtlampjes van de Ikea die hier al een aantal jaren werkloos lagen te liggen.
Op instagram vroeg ik aan mijn volgers in een poll of ik zou slagen in mijn opzet. 87% geloofde er niet in. Iets wat alleen maar aantoont dat ik niet de enige ben met een Ikea probleem. Ofwel zien mijn volgers me echt als koopverslaafd, dat zou ook kunnen.
Ikea-geluk
Het toont aan hoe goed Ikea het speelt. Een dagje Ikea is iets waar je me altijd blij mee kan maken. Behalve op zaterdag misschien, dan zou het eerder een nachtmerrie zijn. Een dagje Ikea zie ik als pure ontspanning en aangenaam tijdverdrijf. Wandelen door inspirerende interieurs en dromen van alle mogelijkheden voor je eigen huis. Bovendien kosten al die leuke spullen bijna geen geld. Nog nooit ging ik naar Ikea zonder iets te kopen, maar meermaals kwam ik wel buiten met vanalles dat ik eigenlijk niet nodig had en vergat ik zelfs te kopen waar ik eigenlijk voor kwam.
Een dagje Ikea laat ons dromen en het inspireert, het geeft ons een goed gevoel als we dat mooie ding kunnen kopen voor geen geld, het maakt ons gelukkig. Even toch, want eenmaal thuis verdwijnt het gevoel van ‘geluk’ even snel als het kwam. Het was immers een impulsaankoop en eigenlijk hadden we het niet echt nodig.
Meer nog, we kopen vaak nog hun fantastische opbergsystemen om al onze overbodige Ikea aankopen toch netjes op te bergen, zodat we het gevoel blijven houden dat we georganiseerd zijn en geen rommel hebben. Want opgeruimde rommel geeft nu eenmaal de indruk dat het geen rommel is.
De onzin van opbergen
Zelfs tijdens het ontspullen in januari heb ik op mijn tanden moeten bijten om geen mooie plastic opbergboxen te gaan kopen om alles mooi te kunnen organiseren in mijn kasten. Maar het feit is, als er niet veel meer in je kasten zit, dat je helemaal geen bakken en boxen nodig hebt om alles overzichtelijk op te bergen. Die bakken doen je alleen geloven dat je goed bezig bent. Het liefst nog met bijhorende labels zodat je perfect weet wat er in welke bak zit.
Als je slechts 5 paar schoenen hebt, heb je toch geen plastic schoenenopbergers uit China nodig om alles mooi in je kast te krijgen en het overzicht te bewaren?
Ik ging dus enorm gemotiveerd de Ikea binnen om enkel buiten te komen met 2 lampjes. Ik wilde die 90 % van de mensen echt geen gelijk geven en de enkele mensen die er toch in geloofden niet ontgoochelen. Maar zelfs ondanks mijn grote motivatie was het moeilijk. Heel moeilijk. Ik kreeg veel inspiratie en ik trok hier en daar foto’s van dingen die ik echt heel mooi vond. Misschien was het makkelijker geweest wanneer ik als een wervelwind op mijn doel kon afgaan en met mijn hoofd in de grond naar de kassa kon stappen. Dat mijn vriendin en ik de hele winkelroute heb doorlopen op een gezapig tempo, maakte het er erg moeilijk op. En net dat, gaf me veel inzicht in hoe goed dat winkels het aanpakken in het aanzetten tot hersenloze consumptie en impulsaankopen.
Mijn regel
Sinds ik me hier bewust van ben, voegde ik voor mezelf een regel in:
Staat het niet op mijn boodschappenlijst, dan koop ik het nu niet.
Dat betekent dat ik voor ik naar een winkel ga, steeds nadenk wat ik nodig heb en dat opschrijf op een lijstje en met mezelf heb afgesproken dat ik me aan dat lijstje hou. Ik probeer vanaf nu nooit nog een winkel binnen te gaan zonder doel. Het gevoel dat ik krijg, telkens als ik slaag in de opdracht, maakt me alvast gelukkiger dan de mooie vaas die ik eigenlijk niet nodig had.
____________________________________________
Dit is blogbericht 4/40 van de 40 dagen bloggen uitdaging. Je vindt alle info hier en alle deelnemers hier.
17 februari 2018
Ikea is inderdaad een moeilijke om te weerstaan, zelfs al doe ik meestal het bovenste deel vol inspiratie niet, toch heb ik vaak meer mee dan noodzakelijk
als ik alleen ben en vrij doelgericht te werk ga dan gaat dit meestal over wat servetten, placemats ofzo, zaken die eigenlijk nog wel eens op geraken of verslijten, goedkoop excuus I know
als ik meer tijd neem dan heb ik eerder de neiging om bloemen te kopen (die gaan hier ook kapot wegens niet zoveel licht en heel missschien ook niet zoveel water 😉 ) en kaarsen
17 februari 2018
Of ziploczakjes, of dekbedovertrekken of hoeslakens of een opbergdoos… Haha, zo herkenbaar
17 februari 2018
Herkenbaar voor velen onder ons, denk ik. Hema : net hetzelfde. Soms wil je dat happy gevoel kopen lijkt het wel. Happy kleurtjes in je interieur tegen een grijze december / januari. Maar uiteindelijk zijn wat kaarsjes die branden (in een kleurrijke houder die je toch al had) en vooral echte ervaringen wat je gelukkig maakt. Een winterwandeling, een koffie of thee met een vriendin, eens meespelen met je kinderen enz. Het is al een goeie reflex dat we er ons van bewust zijn en ernaar streven het (af en toe) anders te doen 🙂 Yes we can. Merci dus voor de herkenbare post!
17 februari 2018
Oh ja, de hema, daar heb ik het ook altijd zo moeilijk. In die winkels lijk je altijd wat te ontsnappen aan de wereld of zo. Het is zo ontspannend en wie omringd zich nu niet graag met leuke, betaalbare dingen.
17 februari 2018
Heldin jij!
Maar het systeem heb je inderdaad goed doorgrond!
17 februari 2018
Waar is mijn superwoman cape, 🙂
17 februari 2018
Oh zo herkenbaar!!En ik was een van je volgers die dacht dat het je niet ging lukken 😉 Zelf van de week samen met mijn zus voormiddagje naar de Ikea geweest en enkel van die clips mee genomen om zakken te sluiten en dan zelfs nog voor op mijn werk!!Goed gedaan voor mezelf,hé! Want daar ging ik voor en nog een ander ding voor op het werk maar we waren de keukenafdeling al voorbij eer ik er aan dacht en niet terug gegaan,minder verleiding opzoeken is een goed idee.
18 februari 2018
Kei goed Carla! En sorry dat ik slaagde in mijn opdracht 😉
19 februari 2018
Wauw! Jij bent echt goed bezig!
20 februari 2018
Oei de kat op het spek zijn winkels als Ikea. Ik ben met mezelf de uitdaging aangegaan de Made in China spullen te vermijden. Dat maakt het aanbod gelijk een stuk kleiner 🙂
21 februari 2018
Blijft er dan nog wel wat over? 😉
21 februari 2018
Dat bedoel ik 🙂
21 februari 2018
Chapeau! Ik zou het niet gekund hebben… Maar ga vanaf nu ook jouw regel in mijn achterhoofd houden als ik nog eens in de Ikea, Action, (eigenlijk werkt die regel voor gelijk welke winkel hé), … kom.
22 februari 2018
En als je zegt: “stond het niet op mijn lijstje, dan koop ik het nu niet”, maakt dat dat niet dat je het op je lijstje zet voor een volgende keer? ;-P
22 februari 2018
Dat kan. Maar dan is dat een weloverwogen beslissing geworden en geen impulsaankoop. Ik deed ideeën op en nam foto’s van dingen die ik echt mooi vond. Voor 7,5 euro had ik het evengoed kunnen meenemen, maar nu deed ik dat dus niet. De kans is groot dat het dus op mijn volgende lijstje komt, maar er zijn ook een hele hoop inspirerende dingen die ik fotografeerde waarbij ik achteraf besloten heb dat ik ze toch niet wil.