Begin deze maand stortte ik me redelijk impulsief in het minsgame en ik daagde mijn beide zonen van 7 en 8 jaar uit om hetzelfde te doen. Het werd een wedstrijdje ontspullen tussen ouders en kinderen. Maar hoe hebben we dat nu ervaren? En hebben we het allebei gehaald?
Weet je niet wat het minimalism game juist inhoudt en hoe ik dat heb aangepakt? Dan kan je dit artikel nog eens lezen. Daar leg ik alles in detail uit.
Wie won er?
Wel, we wonnen allebei. Beide teams (ouders vs. zonen) zijn geslaagd in de wedstrijd. Jeuj!!! Elk team heeft dus 465 spullen weggegooid, weggegeven of verkocht. Iets wat voor kinderen ongelofelijk veel lijkt, maar eigenlijk helemaal niet zo moeilijk is. Alleen al met hun knikkers kwamen ze aan 100. Toen ze hetzelfde begonnen te doen met hun puzzelstukjes heb ik ze wel tegengehouden. Anders werd het wel heel gemakkelijk. 😉
De kinderen vonden het zelfs zo leuk dat ik hen ergens op dag 23 eraan moest herinneren dat ze een beloning mochten kiezen. Iets wat duidelijk overbodig was als motivatie.
Hoe ging het ontspullen?
Zelf vond ik het heel doenbaar. Maar ik denk wel dat dat komt omdat ik in de juiste mindset zat. Het wegdoen van spullen die al jaren plaats staan in te nemen, werkte ook heel bevrijdend. Ik raakte in een soort van flow. Er was geen houden meer aan. Ik deed uiteindelijk veel meer spullen weg dan nodig. Heel veel kleren, onze hele cd en dvd collectie,… Alleen daarmee kwam ik aan die 465 spullen.
Het meeste gaf ik ook weg. Eenmaal dat ik beslist had dat het weg mocht, wilde ik het precies zo snel mogelijk mijn huis uit en had ik geen zin om te onderhandelen over een prijs. Het weggeven gaf zo een goed gevoel. Andere mensen zomaar blij maken, daar maak je jezelf ook gewoon heel blij mee.
Langzaamaan werd ik ook beter in het weggooiproces en die evolutie zag ik bij de kinderen ook. Wat op dag 10 nog niet weg mocht, mocht op dag 29 toch weg wanneer diezelfde kast nog eens werd opengetrokken.
Ik vroeg mezelf steeds af of ik het voorwerp het laatste jaar nog had gebruikt en of ik het in de heel nabije toekomst nog ging gebruiken. Was het antwoord nee, dan ging het er onherroepelijk uit. In geval van twijfel vroeg ik me af of het item goedkoper dan € 25 was en of ik er in geval van nood snel terug aan kon geraken. Indien ja, ging het er ook onherroepelijk uit.
De kinderen hielp ik wel wat tijdens de uitdaging, want soms waren ze inspiratieloos aan het zoeken in hun speelgoedbakken. Ik wees ze op bepaalde spullen die ze al heel lang niet meer aangeraakt hadden. Het plastic kinderservies dat hier nog in de kast stond, ging bijvoorbeeld voor hun team de deur uit, al waren ze daar zelf nooit opgekomen. Net zoals met hun oude en te kleine sokken.
De beloning
De zonen kozen ervoor om samen naar een speeltuin te gaan en nadien willen ze graag ergens iets gaan eten. Daar konden we ons wel in vinden.
Wij kozen voor een grotere wandeling in een nog nader te bepalen natuurdomein. Ik wil al heel lang eens Het Vinne in Zoutleeuw bezoeken, dus waarschijnlijk wordt het dat.
En nu?
Nu ga ik gewoon lekker verder met ontspullen. Ik maakte een lijst van alle lades en kasten die ik nog wat grondiger moet aanpakken. Daarbij denk ik al aan garantiebewijzen, handleidingen van elektrische apparaten enz. Mijn lijst is nog lang genoeg dus ik kan me nog wel even bezig houden.
Minimaliseren is uiteindelijk een proces en geen eindbestemming dus ik heb ook geen einddoel voor ogen. Wel wil ik tegen de zomer de meeste ballast uit mijn huis en leven verwijderd hebben. Als ik voel hoeveel mentale en fysieke ruimte er nu al gecreëerd werd, weet ik gewoon dat dit de weg is die ik wil blijven bewandelen. Eindelijk is er ruimte om te groeien, te creëren, bij te dragen en te investeren in mensen die ik graag zie.
Wie wil zien wat we elke dag allemaal wegdeden, kan terecht in de instagramstories. Ik maakte er een hoogtepunt met de naam ‘minsgame’ van, dat je terug vindt op onze profielpagina. (Enkel mobiel te zien)
Heb je net als ik interesse in minimalisme, dan kan ik je onderstaand boek zeker aanraden. Ik las hem nog in het Engels, maar ondertussen is hij er gewoon in het Nederlands. Hiep hoi!
1 februari 2018
Proficiat voor jullie hele gezin!
Momenteel installeren ze een nieuwe keuken, dus afgelopen week werd er hier ook flink gerommeld en weggedaan. Nooit beseft dat dat bevrijdend kan werken.
1 februari 2018
Ik hou even een pauze tot ik naar de kringloopwinkel geraakt ben. 😀 Ik zei het al op ig, ik ben een redelijk goeie weggooier. Al het papierwerk (dus ook garantiebewijzen) kijk ik jaarlijks na. Er kan dan telkens een deel weg.
Voor de kinderen vind ik het wel goed, dingen waarvan ik al lang vond dat ze weg mochten, mogen nu ineens ook echt weg. Driewerf hoera!
1 februari 2018
Hoera voor ontspullen! Ik hou daar ook zo van. Hier kwam het noodgedwongen omdat we in ons rijhuis amper opbergruimte hebben maar ondertussen zit het helemaal in mijn systeem. Zo herkenbaar hoe rap die spullen dan ook echt weg moeten. Enkel mijn naai-tempo zorgt voor voor teveel inhoud in de dochter haar kast, woops :).
1 februari 2018
Goed gedaan van jullie allemaal!Ik heb ook verschillende dingen opgeruimd,vuilnis of kringloopwinkel.Werkt bevrijdend zeker als je zoals ik in een appartement woont met weinig opbergruimte 😉 Ik ga zeker verder doen.
2 februari 2018
Super! Ik ben momenteel ook aan het ontspullen en het geluksgevoel dat je krijgt om enkele dozen af te zetten bij kringloop en de ordentelijke kasten en lades te zien u niet te beschrijven. Het boek is een goeie tip! Mag ik het boek niet overkopen, bij wijze van ontspullen????
2 februari 2018
Ik kocht het als e-book op mijn kindle. Als dat niet minimalistisch is 😉
2 februari 2018
Geniaal om er een wedstrijdje van te maken! Dat geeft er toch iets extra leuks aan!
3 februari 2018
Chapeau dat jullie het zolang hebben volgehouden! Ik deed het vorige zomer 1 week en dat gaf al een heel goed gevoel.