Dinsdag 1 september 2015, de dag waarop mijn oudste kind geen kleuter meer was. Met een grote boekentas en een pennenzak en al. Met een rekkermap en zijn eerste turnpantoffels. Zo ging hij de schoolpoort binnen.
Uiteraard kan de moeder niet anders dan dit nieuw hoofdstuk in zijn leven passend in te zetten met handgemaakt en handgekocht gerief. Het handgemaakte deel bestond uit een pennenzak en een turnzak.
De turnzak is de vereenvoudigde versie van de zwemzak uit Zo Geknipt. Een tof patroontje dat er direct zo professioneel uitziet door die nestelogen. De stofjes lagen al enige tijd in de kast. Ik weet zelfs niet meer van waar ze kwamen. Ahum… Ondertussen vind ik zo ook weer niet meer zo ‘wauw’, maar kom, de zoon vond het lekker stoer en dat is al wat telt. Bovendien verwijst zijn naam naar ‘beer’ en gebruik ik die beer dan ook als symbool bij zijn naamlabels. Argumenten genoeg dus om dit stofje toch te gebruiken.
In de zijnaad voorzag ik een naamlabel voor het geval dat… De nestelogen sloeg ik door een lapje nepleer, wat het geheel direct opwaardeerde.
Aan de binnenkant voorzag ik een zakje om de turnpantoffels in te doen. Dat is zo blijkbaar in moderne turnzakken die je kan kopen in de winkel. Of die turnpantoffels nu ook werkelijk in dat zakje gaan belanden, laat ik maar even in het midden.
Als voering gebruikte ik een ander stofje uit mijn voorraad waar ik graag vanaf wilde: wolven. Samen met de beren gekocht, hoe kan het ook anders.
Om de beestenboel af te maken gebruikte ik voor zijn pennenzak een dinokatoentje van Anne Kurris. De zoon eiste die stof onmiddellijk op toen ze binnenkwam. Ik kocht ze eigenlijk voor een ander project, maar voor een pennenzak heb je niet zoveel stof nodig. Er kon nog wel een hoekje van af.
Het patroon hoeft geen introductie meer. De pennenzak voor perfectionisten van Oon maar dan de versie zonder flapjes door Spiegelstiksels. Kan je nog volgen?
Om de lusjes te maken gebruikte ik de veel te schone zelfkant van dat stofje. Optimaal stofgebruik, noemen we dat.
De pennenzak werd ondertussen gevuld met kleurpotloden en stiften die ik zorgvuldig één voor één labelde met naamstickertjes.
De boekentas, die werd gevuld met een nieuwe brooddoos, drinkbus en koekendoosjes. Ik kocht ze bij dekrullevaar.be. Voor mijlpalen laat ik me graag eens gaan. 😉
Zo vertrok hij 1 september als groot kind naar school. Mama moest zelf voor de klas staan en kon er niet bijzijn en dus werd de papa opgedragen om foto’s van de zoon zijn mijlpaal vast te leggen.
Hiermee moest ik het dan doen. *zucht* *roloog*
Stof en patroon:
↑↓ beren- en wolvenkatoen – voorraad ↑↓ nepleer – bij PiekeWieke↑↓ dinokatoen – Anne Kurris bij MonDepot ↑↓ fournituren – Veritas
↑↓ zwemzak – uit het boek Zo Geknipt ↑↓ pennenzak – Oon en Spiegelstiksels
Misschien lees je dit ook graag:
3 september 2015
Dat zelfkantje was echt te mooi om niet te gebruiken! Goed idee!
3 september 2015
Zo leuk met dat stukje nepleer!
3 september 2015
Tof! Hier wou seppe graag pennenzak van de winkel, “want die zijn sterker hé mama?”, Euhm, hopelijk heeft zijn kleine broer dat niet gehoord want die krijgt nog een zelfgemaakte boekentas…. Ik zie dat jouw kleuterversie precies wel op tijd is afgeraakt 🙂
3 september 2015
Een goed getraind oog heb jij :-). Ja, dat probeer ik volgende week te bloggen.;-)
3 september 2015
Dit getrainde oog zit mee op het puntje van de stoel 😉
3 september 2015
Mooi zenne! Zo zou ik meteen goesting krijgen om toch ook nog eens aan mijn naaimachine te zitten 😉
3 september 2015
Ik zou zeggen doen! Kleine projectjes = instant voldoening
3 september 2015
Oh, wat een plezant geheel heb je daar samen genaaid!
♥ voor dat neplederen accent, dàt ga ik zo van je stelen als ik mag.
3 september 2015
Dat mag 🙂 Doe jij maar een slot op je kleerkast, want nu ik die Jessyjurk heb gezien 😀
3 september 2015
Heel leuk allemaal! En zo ben je toch altijd een beetje bij hem op school he 🙂
3 september 2015
Ik heb die turnzak ook gemaakt voor mijn kleine kapoen die naar de eerste kleuterklas mocht. Echt een tof design (met zakje vooraan). Nu nog de tijd vinden om zijn grote broer (die toch wat jaloers was) ook zo’n exemplaar te kunnen geven…
3 september 2015
MOOI!!!!!
3 september 2015
hele mooie naaisels, zoals altijd zeer professionele afwerking, chapeau voor het nepleer en het flapje. Ik heb ook van die stoffen waarvan ik nu denk, hmm. Ik zag gisteren boekenkaften van stof, misschien over een paar jaar ook nog een leuke bestemming en die laatste foto, geweldig, zou hier ook precies hetzelfde zijn.
3 september 2015
Een toffe beestenboel !
3 september 2015
Het zit ‘m in de details! Mooi. Misschien volgende keer de echtgenoot ook vertellen dat het bij foto’s trekken ook in de details zit 🙂 #zoherkenbaar
3 september 2015
Ik vrees dat dat een verloren zaak is 😉
3 september 2015
Tof met dat binnenzakje! Dat moet ik onthouden voor het volgende turnzakjes. De zogekniptzwemzakjes zijn populair in september blijkbaar!
3 september 2015
Ik zat mijn scherm hier ook al te draaien om te kijken of ik al een glimp van de rugkant kon opvangen 😉 Love your details!
4 september 2015
kleine details…. tofferdetof en écht dat leer lijkt nog stoerder bij die knappe zoon van je
4 september 2015
zo typisch ook weer he; venten en foto’s (zucht inderdaad) 😉
mooi pakketje met heel toffe details; hij heeft zeker onmiddellijk indruk gemaakt in dat eerste leerjaar 🙂
5 september 2015
Heel erg mooi gedaan! En die foto’s, da’s herkenbaar…
12 september 2015
[…] En toen was hij geen kleuter meer […]
14 september 2015
Dat stukje leer voor die nestelogen,zo tof!
24 september 2015
[…] De stuks die doorschuiven, moeten uiteraard vervangen worden. De sectie ‘truien met lange mouwen’ kon onder andere wel wat extra aanwinsten gebruiken. Een Leather Sweater is daarvoor ideaal. Bovendien had ik er nog nooit één gemaakt voor Koter S. Wel voor Koter A, maar toen bestond Nononsonsmoms nog niet. Dit keer kocht ik ook ‘echt’ nepleer voor de Leather Sweater. Vals nepleer kon ik maar moeilijk vinden 😉 Ik verwerkte hiervan al een stukje in de turnzak. […]
25 februari 2016
[…] past. Het enige stofje dat verwees naar hun speelgoed was een overschotje dinokatoen van dit en dit project. Het is een stofje van Anne Kurris.Ik gebruikte het als accent bij een broekpatroon dat […]