Je kon in januari mijn nobele plannen voor 2015 al lezen in een blogpost.  Ondertussen zijn we al bijna mei en was er van het minimaliseren nog niet veel in huis gekomen.  Al brachten de lentekriebels de goede ‘vibes’ met zich mee en gaf de KonMari-methode me de spreekwoordelijke schop onder de kont. 

KonMari-methode

Voor zij die nog nooit van de KonMari-methode gehoord hebben; KonMari is afkomstig van Marie Kondo, schrijfster van een redelijk ‘hot’ boek op dit moment met de titel ‘Opgeruimd’.  Wereldwijd is dit momenteel dé hype in opruimland. Ik moest en zou dan ook het boek kopen toen ik in de boekhandel was. Afgezien van het feit dat Marie Kondo een redelijk fanatieke opruimster is en een peidooi houdt voor het bedanken en welkom heten van je huis wanneer je thuiskomt, (niet echt iets voor mijn nuchtere zelve) heb ik er toch heel wat positieve energie kunnen uithalen. Door het boek had ik echt zin in actie gekregen. Altijd handig. Nog handiger is dat ze beweert dat iedereen die volgens haar methode te werk gaat, nooit meer in de rommel zit. Het zou je leven voorgoed moeten veranderen. Ik hoop zo dat het waar is. 😉

STATUS: kledij en ander textiel: 11 vuilniszakken

Volgens Marie moet je starten met kledij. Dat is het gemakkelijkst, dus hebben we maar braaf geluisterd. Ze raadt aan om alles van kledij op één plaats te verzamelen en alles één voor één door je handen te laten gaan. Als je er gelukkig van wordt, mag je het houden, anders moet het onherroepelijk weg. Al het textiel in dit huis onderging dit ritueel: eerst kledij, sportkledij, zwemgerief, wintersportgerief, accessoires, riemen, bedtextiel, handdoeken, vaatdoeken en tot slot vodden en dweilen. En passant deed ik de schoenen en handtassen/rugzakken er ook maar bij.  Het resulteerde in 11 vuilzakken vol die een andere bestemming kregen.

Ik moet zeggen dat het verbazend vlot ging. Hoe meer ik wegdeed, hoe makkelijker ik afstand kon nemen van dingen. Er kwam zoveel ruimte vrij in de kasten dat dingen die al jaren óp de kasten stonden, er eindelijk ín konden. Het geeft veel energie. Elke keer ik nu op plaatsen kom waar er ruimte vrijgekomen is, krijg ik een energieboost. Al gaat de pessimist in mij er wel van uit dat dit effect wel zal wegebben.

Na het textiel is het, volgens Marie Kondo, de beurt aan:

– boeken

– paperassen

– komono (= allerei)

– spullen met een emotionele waarde

– foto’s

Deze vaste volgorde zou de sleutel tot succes zijn, al moet ik eerlijk bekennen dat ik her en der al een rommelig kastje onder handen heb genomen. Het hele proces zou tot een half jaar in beslag nemen. Dus tegen 2016 eraan komt, zou ik klaar moeten zijn.

Bon, nu is het dus de beurt aan de boeken. Ik weet dus nog wat te doen. Ik neem er ineens ook maar mijn schoolgerief bij, die kast staat immers op instorten. Wordt vervolgd!