Roze gezinnen en andere kleuren van de regenboog

Dit artikel is een gastblog door Jessica Maes. Ze is lid van een werkgroep die strijdt om holebigezinnen een veilig klimaat te bezorgen, iets waar Eveline en ik allebei achterstaan. Daarom geven we haar ook graag een plekje hier op onze blog om teen en tander voor te stellen.

Door Jessica Maes – Bij nononsons dacht ik, awel ik ga hier geen gigantische uitgebreide blog typen. Ik ga het gewoon laten zien.

In het filmpje zie je John, Frank en hun zoontje Zachary. Ik vind het heel interessant om te zien hoe ze hun leven inrichten. Oké, het is een Amerikaans filmpje en sommige aspecten zijn hier in Nederland/België wel anders. Toch is de basis hetzelfde.

Wat ik wel opmerkelijk vind is dat ik dit filmpje interessant vind. Ik heb namelijk nog niet vaak, als ik er zo over nadenk eigenlijk nog nooit, een gezin gezien met twee papa´s.

Is het dan zo dat er in Nederland/België niet zoveel gezinnen met twee papa´s zijn?

Dat denk ik niet. Het is zo dat (naar schatting) 25 000 kinderen opgroeien met ofwel twee mama´s ofwel twee papa´s. Ze bestaan dus wel.

Nu als ik ze niet zo vaak zie, is het ook zo dat vele andere deze `roze` gezinnen niet vaak zien.

Wat zou hier een gevolg van kunnen zijn?

Een groot gevolg kan zijn dat een `roze` gezin nog steeds als `anders` en `abnormaal` gezien kan worden. Als iets abnormaal is, dan roept het meestal negatieve gedachten en gedragingen op.

vlnr: Sjoerd Reuvers, Kim Kersten, Jessica Maes en Linda Linssen.

Sinds kort ben ik actief binnen de werkgroep basisonderwijs van COC Limburg. Deze werkgroep heeft als doel een veilig klimaat te creëren voor lesbiennes, homo´s, biseksuelen en transgender in het basisonderwijs.

In de afgelopen maanden was ik heel verwonderd door de verhalen die ik gehoord heb. Vele kindjes worden nu gepest omdat ze twee mama´s of twee papa´s hebben. Persoonlijk vind ik het heel triest. Zelf val ik op vrouwen en ik hoop later ook mijn eigen `roze` gezinnetje te hebben. Vandaar dat ik nu al verandering probeer te brengen. Ik geloof dat als de zichtbaarheid van deze roze gezinnen groter wordt, de maatschappij het minder als abnormaal zal zien en zo zullen dus ook de negatieve reacties afnemen.

Nu hoe vergroot je zichtbaarheid van roze gezinnen in het basisonderwijs? Er zijn zoveel mogelijkheden.

De werkgroep basisonderwijs en ik hebben besloten om te beginnen met het simpelste van het simpelste namelijk een kleurplaat!

Je pakt een bak met kleurpotloden, gooit enkele kleurplaten onder het kopieerapparaat en de kinderen kunnen uitgebreid beginnen met kleuren. Hierna kan de juffrouw of meester een gesprekje met het kind aangaan. Hij of zij kan dingen vragen zoals `Wat zie je op de tekening?`, `Hoe denk je dat het er bij hun thuis aan toe gaat?` etc…

De kinderen leren zo dat er verschillende vormen van gezinnen bestaan. De kinderen ervaren het niet meer als abnormaal. Hierdoor nemen de negatieve gedragingen af (waaronder het pesten). En kan iedereen gewoon lekker leven, gewoon zonder nonsons…

De ontwikkeling van het kleurboek gebeurt op een unieke manier. Iedereen, groot – klein – oud – jong- hetero – biseksueel – lesbisch- homo- transgender etc…. mag een kleurplaat ontwerpen en inzenden. Hieruit selecteert de werkgroep basisonderwijs een shortlist. Deze 10 kleurplaten vormen het uiteindelijke kleurboek. De grote winnaar komt op de cover en gaat er met een bon ter waarde van 100 euro van Peter van Ginkel `kunstenaarsbenodigdheden` vandoor.

Meer weten?

Neem dan zeker een kijkje op onze facebookpagina of onze website.

Ben jij een tekentalent?  Waag dan zeker je kans!

Groetjes,

Jessica